ေရခဲမုန္႔ႀကိဳက္သူမ်ား သတိ

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ေဘာဂ၀တီလို႔ေခၚတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ ၿမိဳ႕စားႀကီးတစ္ေယာက္မွာ အင္မတန္ေခ်ာေမာလွပတဲ့ သမီးေတာ္ေလး တစ္ပါးရွိတယ္။ သမီးေတာ္ေလး အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ သူမရဲ႕အလွသတင္းဟာ အနီးအေ၀းရွိ အတိုင္းတိုင္း အျပည္ျပည္ထိေအာင္ ပ်႕ံႏွ႔ံေက်ာ္ၾကားသြားသတဲ့။ တိုင္းျပည္အသီးသီးက မင္းညီမင္းသားေတြနဲ႔ သူေဌးသားေတြဟာ မင္းသမီးေလးရဲ႕ အလွသတင္းႀကီးမႈေၾကာင့္ သူဦးငါလွ်င္ လက္ဆက္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပန္းၾကေတာ့တာေပါ့။

ေဘာဂ၀တီၿမိဳ႕စားႀကီးလဲ ဘယ္သူ႔ကိုေပးၿပီး သားမက္ဖမ္းရမွန္းမသိေအာင္ကို ေခါင္းေျခာက္ေနရေတာ့တယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ညအခါလသာေဆာင္အျပင္ဘက္မွာ တစ္ေယာက္တည္းေတြးေနတုန္း ရုတ္တရက္ အႀကံတစ္ခုရလိုက္တယ္။ အဲဒီအႀကံရလိုက္တာနဲ႔ ၿမိဳ႕စားႀကီးဟာ တအားကိုေပ်ာ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ စက္ရာခန္းထဲ၀င္ၿပီး စိတ္ေအးလက္ေအး အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။ မိုးလင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ ေဘာဂ၀တီၿမိဳ႕ရဲ႕ လူစည္ကားရာ လမ္းဆံုလမ္းခြေတြမွာ ေအာက္ပါေၾကာ္ျငာေတြကို လုိက္ကပ္ေစလိုက္တယ္။

မစင္၏အရသာကို ေကာင္းစြာသိရွိေျပာျပႏိုင္သူအား ခ်စ္လွစြာေသာ ငါ့သမီးေတာ္ေလးကို ေပးသနားမည္။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္သူမွန္သမွ်ကို တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ပညာရွိအမတ္မင္းမ်ားေရွ႕တြင္ လူေတြ႔စစ္ေဆးေမးျမန္းမည္။ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္လိုသူမ်ား ႀကိဳတင္စာရင္းေပးသြင္းစရာမလိုပါ။ (၇) ရက္တိုင္တိုင္က်င္းပမည္ျဖစ္သည္။ ဤေၾကညာသည့္ေနမွ ေနာက္တစ္လတင္းတင္း ျပည့္ေသာေန႔တြင္ ၿပိဳင္ပဲြကို စတင္က်င္းပမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။

အဲဒီေၾကညာခ်က္လဲ ထြက္လာေရာ ေဘာဂ၀တီၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြတင္မကဘူး၊ တျခားတိုင္းျပည္အသီးသီးက လူေတြၾကားမွာလဲ သတင္းမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆိုေနၾကေတာ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ သမီးေတာ္ေလးနဲ႔လက္ဆက္ခ်င္တဲ့ ကာလသားေတြဟာ အဲဒီသတင္းၾကားၿပီးကတည္းက တျခားဘာအလုပ္မွ မယ္မယ္ရရ မလုပ္ၾကေတာ့ပဲနဲ႔ အခ်ိန္ရွိတိုင္း မစင္ရဲ႕အရသာကိုပဲ သုေတသနလုပ္ေနၾကေတာ့တာေပါ့။ ကိုယ္သိတဲ့အေၾကာင္းကိုလဲ တျခားလူသိသြားမွာစိုးလို႔ လွ်ိဳ႕လွ်ိဳ႕၀ွက္၀ွက္နဲ႔ လုပ္ေနၾကရျပန္တယ္။

ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပမည့္ရက္ နီးကပ္လာေလေလ ကာလသားေတြဟာ ရုိးတိုးရြတျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေနမထိ ထိုင္မသာျဖစ္ေနၾကရတယ္။ အခ်ိဳ႕လဲ အေျဖရလို႔ ေလေလးတခြ်န္ခြ်န္နဲ႔။ အခ်ိဳ႕လဲ ရၿပီးသားအေျဖကို ေသခ်ာသထက္ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ခါတလဲလဲ ျပန္လည္ စမ္းသပ္ေနၾကတယ္။ အင္တာဗ်ဴးေအာင္ရင္ေတာ့ သမီးေေတာ္ေလးလဲရမယ္၊ ၿမိဳ႕စားမင္းရဲ႕ သားမက္လဲ ျဖစ္မယ္။ ကိုယ့္တြက္ကိန္းနဲ႔ကိုယ္ ေတြးၿပီး ေပ်ာ္ေနၾကတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပတဲ့ ရက္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ပထမရက္ၿပိဳင္ပြဲမွာ တျခားတိုင္းျပည္က ကာလသားေတြကို ယွဥ္ၿပိဳင္ေစပါတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲကို ၿမိဳ႕စားမင္းကိုယ္တိုင္ ဦးစီးက်င္းပတယ္။ ပညာရွိအမတ္ေတြ ေဘးမွာ ထိုင္ေစၿပီးေတာ့ ေမးခြန္းေတြကို သူကိုယ္တိုင္ပဲ ေမးပါတယ္။ ၿပိဳင္ပဲြကို ၿမိဳ႕စားႀကီးေနတဲ့ ရဲတိုက္ေအာက္ထပ္ရွိ ခန္းမေဆာင္ႀကီးထဲမွာ က်င္းပပါတယ္။ ခန္းမေဆာင္ႀကီးရဲ႕အေပါက္၀မွာ အေစာင့္ရက္မက္ေတြကို ထူထပ္စြာခ်ထားရတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ လူေခၚတဲ့ အမတ္တစ္ေယာက္ကိုလဲ ခ်ထားတယ္။

အေစာင့္အမတ္က တစ္ေယာက္၀င္ေစ ဆိုၿပီးေအာ္လိုက္တဲ့အခါ စမတ္က်က် ၀တ္စားထားတဲ့ မင္းသားတစ္ေယာက္ ခန္းမေဆာင္ႀကီးထဲကို ၀င္လာတယ္။ ၿမိဳ႕စားမင္းကို ဂါရ၀ျပဳၿပီး ခ်ထားတဲ့ ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ထိုင္ၿပီးတဲ့အခါ ၿမိဳ႕စားမင္းနဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္သူဟာ ေအာက္ပါအတိုင္း အေမးအေျဖလုပ္ၾကတယ္။
ေမာင္မင္း မစင္ရဲ႕အရသာကို ေျပာျပႏိုင္သလား။
ဟုတ္ကဲ့၊ ေျပာျပႏိုင္ပါတယ္ ၿမိဳ႕စားမင္း ခင္ဗ်ား။
ဘယ္လိုအရသာရွိပါသလဲ။
ခ်ိဳတဲ့အရသာရွိပါတယ္ ခင္ဗ်ား။
ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိပါသလဲ။
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ပါးစပ္နဲ႔ စားၾကည့္ၿပီးေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာထားတာပါ ခင္ဗ်ား။
ေကာင္းၿပီ။ ေမာင္မင္း ျပန္ႏိုင္ၿပီ။

အဲဒီလိုနဲ႔ ခ်ိဳ႕ ခ်ဥ္တဲ့အရသာ၊ အခ်ိဳ႕လဲ ခါးတဲ့အရသာ စသည္ရွိေၾကာင္း အသီးသီးေျဖၾကပါတယ္။ ၿပိဳင္ပဲြ၀င္သူေတြအားလံုးဟာ စားၾကည့္ၿပီးမွ အရသာကို သိၾကရတဲ့ လူေတြခ်ည္းျဖစ္ေနပါသတဲ့။ ၿပိဳင္ပြဲက်င္းပတာလဲ (၇)ရက္ျပည့္ေတာ့မယ္။ ခုႏွစ္ရက္ေျမာက္ေန႔မွာ ေဘာဂ၀တီၿမိဳ႕ခံ ကာလသားေတြကို ယွဥ္ၿပိဳင္ေစပါတယ္။ သူတို႔လဲ အထက္က လူေတြလိုပဲ ေျဖၾကတယ္။ ၿမိဳ႕စားႀကီးက သူလိုခ်င္တဲ့ လူမ်ိဳးမရေသးလို႔ စိတ္ေတာ္ေတာ္ညစ္ေနရွာတယ္။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခန္းမေဆာင္ႀကီးထဲကို လူရြယ္ေလးတစ္ေယာက္၀င္လာတယ္။ ဆင္းရဲ႕တဲ့အသြင္ရွိၿပီး သားသားနားနားလဲ ၀တ္စားထားႏိုင္ျခင္းမရွိရွာဘူးေပါ့။ ၿမိဳ႕စားမင္းလဲ စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ သူ႔ကို ေမးခြန္းေမးလိုက္တယ္။
ေမာင္မင္းက ဒီၿမိဳ႕ဇာတိ ဟုတ္စ။
အစစ္ပါပဲ ခင္ဗ်ား။
နာမည္ေျပာပါဦးကြယ္။
ေမာင္သုတပါ ၿမိဳ႕စားမင္း ခင္ဗ်ား။
ေမာင္မင္းက ဘာျဖစ္လို႔ ဒီၿပိဳင္ပြဲကို ၀င္ၿပိဳင္ရတာလဲ။
ေၾကညာထားတဲ့အေၾကာင္းအရာကို စိတ္၀င္စားလို႔ပါ။
ဟုတ္ၿပီ။ ဒါဆိုေမးမယ္။ မစင္အရသာ ဘယ္လိုရွိလဲ ေျပာပါဦး။
ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ား။ ခ်ိဳဆိမ့္တဲ့အရသာလဲရွိပါတယ္။ ခ်ဥ္တဲ့အရသာလဲ ရွိပါတယ္။ ခါးတဲ့အရသာလဲ ရွိပါတယ္ ၿမိဳ႕စားမင္း။
ေမာင္မင္း ဘယ္လိုမ်ား ေလ့လာခဲ့ရလဲ ကြယ့္။
ဒါ မခက္ပါဘူး ခင္ဗ်ား။ မစင္ဟာ ယုိၿပီးကာစ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္အခ်ိန္မွာ ခ်ိဳဆိမ့္တဲ့အရသာရွိပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလိုသိႏိုင္သလဲဆိုရင္ ခ်ိဳဆိမ့္တဲ့အရသာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ ေခြးသတၱ၀ါေတြ လာစားတတ္လို႔ပါပဲ။ ယိုၿပီး တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာလို႔ အျပင္ဘက္မွာ အ၀ါေရာင္ေပ်ာက္ၿပီး အညိဳေရာင္သန္းလာလို႔ ေခ်ာက္ေသြ႔ဟန္ရွိၿပီး အတြင္းသားေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ခ်ဥ္တဲ့အရသာရွိပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အခ်ဥ္ႀကိဳက္တဲ့ ျဖဳတ္ေကာင္ေလးေတြ အုံခဲၿပီး စုတ္ယူစားေသာက္ေနတာ ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သိႏိုင္ပါတယ္။ လံုး၀ေခ်ာက္သြားရင္ေတာ့ ခါးတဲ့အရသာရွိပါတယ္။ အခါးႀကိဳက္တဲ့ ကင္းလိပ္ေရွာေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာမွ လာေရာက္စားေသာက္တတ္ၾကပါတယ္ ၿမိဳ႕စားမင္းခင္ဗ်ား။

ၿမိဳ႕စားမင္းလဲ ေမာင္သုတေျဖတာ သေဘာက်ၿပီး ဆင္းရဲေပမဲ့ ပညာဗဟုသုတနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့သူ႔ကို သမီးေတာ္ေလးနဲ႔ အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ လက္ဆက္ခြင့္ျပဳၿပီး ၿမိဳ႕စားမင္းသားမက္အရာထားလုိက္ေတာ့သတဲ့။ ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲ ခင္ဗ်ား။ က်ေနာ္ဒီပံုကို ေျပာျပရတာ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႔ပါဗ်ာ။ ခ်ီးအေၾကာင္းေျပာရေကာင္းလားဆိုၿပီး စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။ ဒီေန႔ထြက္ ရိုက္တာအင္တာနက္ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ထဲမွာ သတင္းတစ္ပုဒ္ဖတ္လိုက္ရတယ္။

Steve Whyte နဲ႔ သူ႔ဇနီး Jessica တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ဆစ္ဒနီၿမိဳ႕က လူစည္ကားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးတစ္ဆိုင္ကို နားနားေနေန စားေသာက္ဖို႔ေရာက္လာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ေဘာလံုးပြဲလာေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ေလေတာ့ ဆိုင္ထဲမွာ ရွိတဲ့လူေတြဟာ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ရင္းနဲ႔ ဆူညံေနၾကတယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး စားေသာက္ခ်င္တဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ဟာ လူေတြဆူညံေနတဲ့အတြက္ ေကာင္းေကာင္းမစားႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။

ဒါနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာဆိုင္မန္ေနဂ်ာကို သြားေျပာပါတယ္။ မဆူညံေစဖို႔ေပါ့။ မန္ေနဂ်ာကလဲ လူအမ်ားႀကီးကို မေျပာရဲလို႔ထင္ပါရဲ႕၊ မေျပာေတာ့ပဲနဲ႔ သူတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္ကိုပဲ ႏွစ္သိမ့္တဲ့အေနနဲ႔ Gelato (ဂ်လာ့တို) လို႔ေခၚတဲ့ အီတလီေခ်ာ့ကလက္ေရခဲမုန္႔တစ္ခြက္စီ အလကားစားဖို႔ ပို႔ေစလိုက္ပါတယ္။ Mrs Jessica ဟာ ေရခဲမုန္႔တစ္ဇြန္းေလာက္ ပါးစပ္ထဲထည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ႏွာေခါင္းထဲ စူးရွတဲ့အနံ႔ဆိုးႀကီးတစ္ခုရၿပီး ေအာ့အံခ်င္သလိုျဖစ္လာလို႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေထြးထုတ္ပစ္ရပါတယ္။

အဲဒီကေနစၿပီးေတာ့ သူတို႔မိသားစုေတြဟာ အဲဒီဆိုင္ႀကီးနဲ႔ ျပႆနာတက္ၾကေတာ့တာပါပဲ။ အခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ ဒါသက္သက္ ေငြညွစ္ခ်င္လို႔လုပ္တာလို႔ ေ၀ဘန္ေနၾကသတဲ့။ ျပည့္နယ္အစိုးရဖြဲ႕က က်မ္းမာေရးနဲ႔ အာဟာရ၀န္ႀကီး Ian Macdonald အိုင္ယန္ မက္ခ္ေဒၚနယ္လ္ဒ္ကေတာ့ စစ္ေဆးခ်က္အရ အဲဒီေရခဲမုန္႔ထဲမွာ ေအးခဲေနတဲ့ မစင္တုန္းေလးေတြ ေတြ႔ရတယ္ လို႔ အတည္ျပဳေျပာဆိုေၾကာင္း သတင္းစာေတြက ေရးပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး စံုစမ္းေဖၚထုတ္သြားဖို႔လဲ ေျပာသြားပါတယ္။ အမႈကို ဆက္လက္စစ္ေဆးဆဲပါ။

က်ေနာ္အဲဒီသတင္းဖတ္ၿပီး ေရခဲမုန္႔စားခ်င္စိတ္ ေတာ္ေတာ္ကုန္သြားတယ္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ မစင္ရဲ႕အရသာဘယ္လိုရွိမွာပါလိမ့္ဆိုၿပီးအေတြးလဲ ၀င္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္ အရင္တုန္းက ၾကားဖူးတဲ့ မစင္ဋီကာပံုျပင္ေလးကို ဗဟုသုတအျဖစ္ ေရးသားေဖၚျပလုိက္ပါတယ္။
(http://uk.news.yahoo.com/22/20081029/tod-uk-australia-icecream-b7e5c6f.html) သတင္းကို ကုိးကားေရးပါသည္။