Tuesday, October 12, 2010

ေထာင္သင္းမွဴးေရလား

မင္းသမႏၲရာဇာေရးေသာ ေရလားမ်ားအၿပီးတြင္ ဆက္လက္၍ ေထာင္သင္းမွဴး၏ ေရလားမ်ားကို တင္ျပရန္က်န္ရွိေသးသည္။ ေထာင္သင္းမွဴးဆိုသည္မွာ အျခားမဟုတ္၊ ဟံသာ၀တီဘုရင္ရာဇာဓိရာဇ္၏ နန္းတြင္းစာဆိုအမတ္ႀကီးတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ပထမန၀ေဒးႀကီးပင္ျဖစ္သည္။ န၀ေဒးႀကီး၏ေတာလားမ်ားတြင္း ၎၏အတၳဳပၸတိၱအက်ဥ္းကို တင္ျပၿပီးျဖစ္သည္။ ရတုစာဆိုပါရဂူႀကီးျဖစ္ေသာ န၀ေဒးႀကီးသည္ ယင္းသက္တမ္းေတာက္ေလ်ာက္ ရတုေပါင္း(၃၀၀)ေက်ာ္မွ် ေရးသားခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။ ယင္းသံုးရာေက်ာ္ေသာ ရတုမ်ားတြင္ ေအာက္ပါ ေရလား ငါးပုဒ္လည္း ပါ၀င္မည္ဟု ယူဆရသည္။ ဖတ္႐ႈၾကေလ။

---------------------------------------

(၁) ျမစ္ရတုလွ်င္၊ ေပ်ာ္မႈသာလြန္း၊ မာဃဆန္းက၊ ကိုင္းကြ်န္းႏုသစ္၊ ပုရစ္မထ၊ မျပလြန္းေသး၊ ေရႊရည္ေျပးက၊ စဲေကြးသီတာ၊ သို႔ေသာခါမူ၊ လဲ၀ါပြင့္ေရႊ၊ ၀န္းသည့္ေလႏွင့္၊ ေဆာင္းေႏြေရာယွက္၊ ျပန္ကဖက္တည့္၊ ေက်းငွက္တြန္ထူး၊ ေဖာ္ၿပိဳင္ျမဴးက၊ ငံုဖူးပင္ကိုင္း၊ ျမစ္တိုင္းကမ္းနား၊ စံုေတာဖ်ား၀ယ္၊ နဂါးသစ္ဆင္၊ ၿမီးမွင္အနန္း၊ ေလာင္းပန္းသဇင္၊ ဂမုန္းအင္ကို၊ သဇင္ခ်ိန္သင့္၊ ပန္သူလင့္သို႔၊ ပြင့္အံ့ၿပိဳင္တူ၊ ငံ့ေသာဟူ၏၊ လူသို႔ေသာ္ကား၊ သနားဘြယ္ေပ၊ ၾကာ့ႏွယ္ေခြလိမ့္၊ ေ၀သည္ႏွစ္သို႔၊ ငွက္တို႔ဘာသာ၊ မဂၤလာဟု၊ ညီညာစုေ၀း၊ ထိမ္းျမားေပးက၊ ပဲေထြး၀ံလို၊ တုအံ့ဆိုလ်က္၊ ၀ံဖိုကားေဖာင္၊ ယင္ေဘာင္ကားေလွ၊ ေလွာ္ေသာေထြသို႔၊ ႏွစ္ေဆြမကြာ၊ ဟသၤာမ်ိဳးရင္း၊ ေနာင္ေနာင္ခ်င္း၍၊ ေသာင္ဒင္းပတ္သည္၊ တင္က်ီးစည္ႏွင့္၊ ႏႈတ္ျမည္တီးေဆာ္၊ စင္ေယာ္ႏွဲသာ၊ ခရာမႈတ္ဟန္၊ တိရစၧာန္တို႔၊ သဏၭာန္မတူ၊ ျမည္ကူရင့္ေႂကြး၊ တေအးေအးႏွင့္၊ ဟီးေလးထူးေခၚ၊ ေရၾကက္ေဆာ္၍၊ ရႊင္ေပ်ာ္စအီ၊ လူလွ်င္သီသို႔၊ မညီစေတာင္း၊ ေလြ႔ကာေဆာင္းႏွင့္၊ ဥေဒါင္းလက္သစ္၊ ငဟစ္ေဆာ္ႏိႈး၊ ျပည္စိုးသီခ်င္း၊ တညွင္းညွင္းတည့္၊ ေစာင္းညွင္းေပ်ာ္ပဲြ၊ တသဲသဲ၀ယ္၊ ၀မ္းဘဲရယ္ေယာင္၊ ငွက္ဖိုးေခါင္လ်င္၊ လူေယာင္ရည္တူ၊ က်ဴးလမူကား၊ သည္းအူၫြတ္ေပ်ာင္း၊ မလြမ္းေတာင္းတည့္၊ ငွက္ေပါင္းျဖင္မွ်၊ ေပ်ာ္ျမဴးၾကသည္။ ။လလည္းလသစ္ ၀ယ္တကား

(ဒု) ႏွစ္တစ္ခုလွ်င္၊ ရတုဂိန္မွာန္၊ ေနဗိမာန္ထက္၊ ေတာင္ျပန္ေလ႐ူး၊ ငါးၾကင္းျမဴးက၊ ငံုဖူးေညာင္းရင့္၊ သစ္တင့္ပန္းသား၊ ပြင့္သည္မ်ားထက္၊ ေရႊသားနီျမန္း၊ ရဟန္းႏွင့္ဆင္၊ မာတင္ေပါက္ႀကီး၊ တည္တစီးႏွင့္၊ ရွမ္းႀကီးဦးထုပ္၊ တ႐ုပ္ျမင္းက၊ ေက်းသူ၀ႏွင့္၊ ေဇာ္တငံုဖူး၊ ေလွာ္ကားဦးသို႔၊ တထူးေထြလာ၊ ပန္းတကာတြင္၊ ႏႈိင္းရာမတူ၊ ခိုင္မဥၨဴကို၊ ၾကင္သူမကံုး၊ မထံုးသည္ႏွင့္၊ ဆင္မတင့္တည့္၊ နတ္ရွင့္ရင္ႏွစ္၊ တံျခားျဖစ္၍၊ ေခြရစ္ရြက္ျမ၊ ေဆြသက္မွ်ႏွင့္၊ ႏႊဲၾကေရႊယဥ္၊ ေပ်ာ္စဥ္တြင္၌၊ ျမစ္ခြင္ရဲေက်ာ္၊ ဆန္ခဲ့ေသာ္လွ်င္၊ ရႊင္ေပ်ာ္စတံု၊ ေဆြစံုေက်ာ္ကာ၊ ဆယ့္ငါး၀ါႏွင့္၊ ကလ်ာနိကာယ္၊ တစ္ဆယ္မက၊ ႀကံတြက္ဆသည္။ ။လွလည္းလွခ်စ္ ရြယ္တကား

(တ) သစ္မျပဳခ်င္၊ ဆံေကရွင္လည္း၊ မတင္ဆီေမႊး၊ ခုႏွယ္ေျမွးခဲ့၊ လြမ္းေရးျပင္ျပင္၊ ျမင္ခြင္တေလွ်ာက္၊ လဲေပါက္ပြင့္ရွိမ္း၊ ညိဳညိဳစိမ္း၍၊ ပင္ယိမ္းဖားဖား၊ ပြင့္ခက္မ်ား၀ယ္၊ ျမသားရည္ေရာ္၊ ေရႊေလွာ္ႏိႈင္းတူ၊ ဦရ႐ူလွ်င္၊ ေသာက္ယူ၀တ္ရက္၊ ပုန္းညက္ကံ့ေကာ္၊ ေရႊေလွာ္စကား၊ ခ်ယားဂမုန္း၊ ၾကက္႐ံုးပ်ဥ္ျဖဴ၊ မဥၨဴအနန္း၊ ခပ္သိမ္းပန္းတို႔၊ ငံု႔လန္းမလြန္႔၊ ပန္အံ့သသူ၊ လင့္ေသာဟူ၏၊ လူတို႔၌၀ယ္၊ သနားဘြယ္တည့္၊ ေဆြးသြယ္ၾကာတင္၊ မ်ိဳးအိမ့္ရွင္ႏွင့္၊ ေရႊရင္ၾကဴးလြန္၊ ျဖစ္ေသာဟန္ကို၊ ေလွ်ာက္ပန္ခ,ယ၊ ဆန္ခဲ့ရသည္။ ။စလည္းစခ်စ္ ဘြယ္တကား

(စ) ျမစ္တစ္ခုစင္၊ စြန္းမထင္တည့္၊ ေရႊစင္ရည္ေပ်ာင္း၊ သြန္းဆင့္ေလာင္းသို႔၊ ဟန္ေကာင္းႏြဲ႔လ်၊ ေဆြသက္မွ်ႏွင့္၊ ႏႊဲၾကေရႊရင္၊ ေပ်ာ္စဥ္တြင္၌၊ ျမစ္ခြင္ဧရာ၊ ဆန္ခဲ့လာေသာ္၊ ဗ်ာပါထပ္မြန္၊ အလြမ္း၀ွန္လႈိက္၊ တစဥ္ႀကိဳက္၀ယ္၊ ၀ဲ႐ိုက္၀ဲသြင္း၊ ျမစ္တြင္းေကြ႕ေခ်ာင္၊ စဲေသာင္ျပင္ထြန္း၊ သဲျဖင္ကြ်န္းထက္၊ ရႊင္လန္းမ်ားစြာ၊ ျမဴးၾကရာ၀ယ္၊ စာကားစည္းစုတ္၊ က်ီးလက္ခုပ္ႏွင့္၊ ညွင္းကားငွက္ေတာ္၊ ေလွေလွာ္ယင္ေဘာင္၊ ေမာင္ကား၀ံဖို၊ ၀ံလိုအဲထူး၊ ႏႊဲၾကဴးဥၾသ၊ ေရြေဖၚေႏွာ၍၊ တေယာထိုးဟန္၊ တိရစၧာန္တို႔၊ သဏၭာန္ရင့္ေညာင္း၊ ဥေဒါင္းဖိုမ၊ က,သည္ေမာင္ႏွံ၊ ငွက္ေပါင္းသံကို၊ တရံဆြတ္မွ်၊ ၾကားလ,ကလွ်င္၊ ၀တ္စေတာ္ႏွင့္၊ လြမ္းခြင့္ေျပသာ၊ ခ်စ္ျခင္းရာကို၊ ညိဳျပာအတူ၊ ျဖဴျပာတမွ်၊ နတ္ႏွယ္လွသည္။ ။ျမလည္းျမႏွစ္ သြယ္တကား

(မ) ႏွစ္စႏုလွ်င္၊ ရတုဂိန္မွာန္၊ ေတာင္ေလျပန္က၊ ျပင္းထန္ေရ႐ူး၊ ျမဴးတံုငါးၾကင္း၊ သစ္ခပင္းတို႔၊ ငံုကင္း႐ံုးစု၊ ဖူးႏုခက္ျဖာ၊ ပန္းတကာတြင္၊ ေရႊသာႏႈိင္းၿပီး၊ တသီးတ႐ုပ္၊ ဦးထုတ္ပတၱျမား၊ ျမကားခ်ပ္သြယ္၊ သႏၲာခ်ယ္၍၊ ဆန္းၾကယ္စားၾကဴး၊ ဖန္တင့္ထူးသည္၊ မဖူးႏႈိင္းၿပိဳင္၊ မဥၨဴခိုင္ကို၊ လက္ကိုင္စု႐ုံး၊ ခ်စ္စ,ထုိး၍၊ ကံုးသီလက္ႏွင့္၊ ဆင္တိုင္းတင့္၏၊ နတ္ရွင့္သည္းၾကား၊ ျခားမျခားတည့္၊ စုလ်ားဖြဲ႕ရစ္၊ ေခြစသစ္ႏွင့္၊ ေရႊေခတၱမည္၊ ဖ,မင္းျပည္သို႔၊ ေၾကးစည္ညွင္းေစာင္း၊ ပဲ့ေပါင္းကြ်န္းစင္၊ ေလာင္းနီလွ်င္လွ်င္၊ ျမစ္ခြင္ဧရာ၊ ဆန္ခဲ့လာေသာ္၊ လကၡဏာမခ်ိဳ႕၊ မမို႔မ႐ိႈက္၊ လိုက္လိုက္ေမးပါး၊ လွထြားႏွာေရာင္၊ မ်က္ေတာင္ေကာ့ျဖဴး၊ နဖူးထိပ္က်ယ္၊ မငယ္နားရြက္၊ ေမြ႔သက္ေရသား၊ မြတ္မြတ္ထြားကို၊ ႏိႈင္းရွားလူ႔ရြာ၊ မရသာတည့္၊ ကလ်ာနိကာယ္၊ တစ္ဆယ္မက၊ ႀကံတြက္ဆသည္။ ။မွ်လည္းမွ်ႏွစ္ ရြယ္တကား

-----------------------------
ဤတြင္ ေတာလား+ေရလားမ်ား အဆံုးသတ္သျဖင့္ အၿပီးကမၸတ္ဖံုးအပ္သတည္း။


Monday, October 11, 2010

မင္းသမႏၲရာဇာ ေရလား

ေတာေတာင္မ်ားႏွင့္ ယင္းတို႔ပတ္၀န္းၾကင္တြင္ ေနထုိင္က်က္စားၾကေသာ ေက်းငွက္သာရကာမ်ားႏွင့္ သားရဲတိရစၧာန္တို႔၏ ပကတိသဘာ၀ကို ေပၚလြင္ေစလွ်က္ ေရးစပ္သီကံုးထားေသာ အခ်ီ+အခ်တူ၊ အခ်ီ+အခ်ကြဲ၊ အခ်ီတူ+အခ်ကဲြ၊ ကာရန္ရွိ+မဲ့ ကဗ်ာ ရတုမ်ားကို ေတာလားဟု ဆိုေၾကာင္း အထက္ေဖၚျပၿပီးေတာလားမ်ားက ၫႊန္းလ်က္ရွိသည္။ ယင္းေတာလားမ်ားကို အင္း၀ေခတ္စာဆိုရွင္မ်ားႏွင့္ ဟံသာ၀တီနန္းတြင္းစာဆိုအမတ္ပညာရွိမ်ားေရးစပ္ခဲ့ၾကေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။

ထိုမွတစ္ပါး ျမစ္ေၾကာင္းေတာက္ေလွ်ာက္ေနထိုင္က်က္စားကာ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ အသက္ေမြးျမဴေနၾကရရွာေသာ တံငါသည္မ်ား၏ ဘ၀ကို ပံုေဖၚလ်က္ ေရးစပ္သီကံုးထားေသာ ကဗ်ာရတုမ်ားကိုလည္း ဤေနရာ၌ “ေရလား” ဟု အမည္ေပးထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ေရလားရတုမ်ားကို ေရးခဲ့ေသာစာဆိုမ်ားမွာ က်ေနာ့္တြင္ရွိေသာ စာအုပ္ေလးပါစာရင္းအရ ႏွစ္ဦးသာရွိေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ မင္းသမႏၲရာဇာႏွင့္ ေထာင္သင္းမွဴးတို႔ျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ စာဆိုႏွစ္ဦးတို႔၏ အေၾကာင္းအရာအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေဖၚျပသင့္ေသာ္လည္း စာအုပ္စာတမ္းမျပည့္စံုသျဖင့္ ခ်န္လွပ္ထားရေတာ့သည္။ အခြင့္သင့္ေသာအခါတြင္ ဆက္လက္တင္ျပမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။ မင္းသမႏၲရာဇာ၏ ေရလားမ်ားကို ဖတ္႐ႈၾကပါကုန္။

----------------------------------------

(ပ) ထူးတဆန္းလွ်င္၊ ဖလ္နန္းရထား၊ ေျမာက္သို႔ပါး၍၊ လ,ကားတေပါင္း၊ ရြက္ေညာင္းဖူးခ်င္၊ ေႏြသစ္ယင္က၊ မင္းလြင္အံု႔ျပ၊ ေသာကာလ၀ယ္၊ ျမစ္မယဥ္ထန္၊ ေရေၾကာင္းဆန္၍၊ ကြ်မ္းရန္ေဖၚမဲ့၊ လာရခက္ေသာ္၊ အံ့ဘြယ္အပ၊ ျဖဴဆြသလဲ၊ ခဲလကမ္းေျမ႕၊ ျပင္ေထာင့္ေကြ၌၊ စုေ၀းေပ်ာ္တူ၊ ေရသူဖြယ္ရာ၊ တံငါလုပ္ဖမ္း၊ ႀကိဳးပန္းရွာမွီး၊ အသီးသီးတည့္၊ ပိုက္ႀကီးပိုက္ငယ္၊ ႏွစ္သြယ္၀မ္းပူ၊ ႀကီးငယ္ဟူသား၊ ပိုက္ျဖဴဗူးခင္း၊ ရကြင္းဒုိင္း၀န္း၊ လက္မတန္းႏွင့္၊ ရင္တြန္းလင္းဖက္၊ ယက္သဲ့ဗူးတင္း၊ ႀကီးငယ္သြင္းမွ၊ ပိုက္ကြင္းႏွလံုး၊ ၿမံဳးလည္းႏွစ္လီ၊ တပသီဇာ၊ သာရကာထက္၊ မွိန္းမက္ကြန္ႀကီး၊ တသီးရင္ကဲြ၊ ေသာင္လဲေသာင္ယံ၊ ပိုက္အိတ္ခံႏွင့္၊ ထံုးစံတ၀ိုက္၊ အစဥ္လုိက္၍၊ ခတ္၀ိုက္တန္းခို၊ ဘိဟုဆိုသည္၊ ေျခတိုလိပ္က၊ မက်န္ရတည့္၊ ျမစ္စတသြန္၊ လုပ္မႈပြန္သည္။ ။အလြန္ထူးဆန္းၾကယ္သကား

(ဒု) ၾကဴးစခန္းလွ်င္၊ မွတ္မွန္းလတာ၊ အျဖာျဖာတည့္၊ ေရမွာေရလိုက္၊ စဥ္စိုက္စြဲလန္း၊ တံသုတ္က်မ္းဟု၊ ကြန္႔သန္းတတည္၊ လက္ၫိႈးလည္က၊ စသည္ဆိုင္းတန္း၊ လက္သန္းစုိးဟု၊ လက္ၫိႈးျပဳလည္း၊ နည္းဟုတသြယ္၊ ပိုက္ၾကမ္းငယ္ဟု၊ လူ၀ယ္လုပ္ေဆာင္၊ ကြင္းေထာင္ေရလည္၊ ဇာလည္ဇာေလာင္၊ ေျမွာပိုက္ေထာင္၍၊ လုပ္ေဆာင္ၾကလစ္၊ ေကာ္ကျဖစ္တည့္၊ မွတ္ရစ္ေစခ်င္၊ တုရင္ေျခေတာင္၊ အိတ္ေထာင္ေယာင္ႏွင့္၊ လူ႔ေဘာင္ႏွံ႔ျပား၊ ဘူးလႊားျမွားသြဲ႕၊ ပိုက္စာသဲ့က၊ ႂကြင္းမဲ့မထင္၊ ၾကမ္းငင္တုန္ဟိုက္၊ အူလိုက္ပက္ထုတ္၊ စမ္းစုတ္ဖက္တင္၊ ေထြေထြျဖင္မွ်၊ ျမစ္ခြင္ဧရာ၊ ဆန္ခဲလာေသာ္၊ ပမာတို႔ေလ၊ ၾကင္သည့္ေဆြဟု၊ ေထြေထြယူတမ္း၊ လြမ္းလည္းမခ်ိ၊ ေမွ်ာ္မိမိသည္။ ။မ်က္စိပင္ပန္းဘြယ္တကား

(တ) ႐ူးဘနန္းလွ်င္၊ က်င့္ဆန္းခဲအင္၊ ႐ုပ္အသြင္ျဖင့္၊ ေသာင္ခြင္ေမာ္စာ၊ ေလွမွာေမွာက္ျပန္၊ တြန္းလွန္အားႀကိဳး၊ တင္ထိုးလက္လြန္၊ တတ္ပြန္ေဘးခတ္၊ အတတ္တစ္မ်ိဳး၊ စန္းထိုးရန္တား၊ လုပ္႐ုိးျပားသား၊ ျမွားတမ္းျမွားသုတ္၊ ခ်က္ျပဳတ္မေန၊ စင္းလွ်င္ေတတည့္၊ ခ်ေလဆူစည္း၊ ခ်င္လည္းခ်င္ေကာ္၊ လုပ္ေဖၚသတင္း၊ တိမ္ညင္းတြန္႔ကိုင္း၊ ပလိုင္းစဲြေလ၊ ငေႁမြခ်ိဳခ်ဥ္၊ ငစင္စတ္လႈိက္၊ ႏႈိးျပည့္၀ိုက္၍၊ ေရ၌ႏွံ႔မွ်၊ တံငါ့အမ်ိဳး၊ ရွာစားႀကိဳးလွ်က္၊ ေရ႐ိုး၌တြင္၊ ေသာေသာျဖင္မွ်၊ ေလာင္လ်င္ႏွင့္ရ၊ လက္ခ်တေထာက္၊ ႏိုင္ေရးေကာက္၍၊ သံေျမာက္ေၾကညာ၊ ဟိန္ဇာေဟးလား၊ အခ်င္းမ်ားႏွင့္၊ ေပ်ာ္ပါးဘြယ္တိ၊ သဲျဖဴခ်ိ၀ယ္၊ ထပ္ရွိစုေ၀း၊ လွဴႀကီးေပးသို႔၊ ငွက္ေက်း၀ဲပ်ံ၊ ျမည္သံေသာင္းေသာင္း၊ ျမစ္ေရေခ်ာင္း၌၊ ႀကံဳေတာင္းႀကံဳရ၊ ျမင္တို႔စြဟု၊ တလည္းတခါ၊ မယ့္မွာၫြတ္တိမ္း၊ ေခါင္းသို႔ယိမ္းသည္။ ။ေၾကာစိမ္းျမနန္းဘြယ္သကား


Sunday, October 10, 2010

စေလဆရာႀကီးဦးပုညေတာလား

အခုတေလာ Kindle စာဖတ္စက္ေလး ၀ယ္ၿပီးကတည္းက ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္အနားမကပ္ႏိုင္ျဖစ္ေနမိတယ္။ စာဖတ္စက္ေလးထဲ ပိုက္ဆံေပးၿပီး၀ယ္ဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္ေလးငါးဆယ္အုပ္ေလာက္ download လုပ္ၿပီးေတာ့ အလကားေပးတဲ့ စာအုပ္ေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း တတ္သည့္ပညာမေနသာဆိုသလို download ထားလိုက္တယ္။ အဲဒီစာအုပ္ေတြကို အကုန္ဖတ္ဖို႔ဆိုတာေတာ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္လိုတာေပါ့ဗ်ား။ ေသခ်ာပါတယ္။ အကုန္မဖတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ပ်င္းေပသကိုး။ စာအုပ္ေတြ စုရတာ၀ါသနာပါသေလာက္ စာဖတ္ရပ်င္းတာေတာ့ ကိုယ့္အက်င့္တစ္ခုျဖစ္ေနၿပီ။ သို႔ေသာ္သို႔ေသာ္ စာအုပ္နာမည္ေလာက္သိလည္း မဆိုးဘူးဆိုၿပီး စက္ထဲအလကားထည့္လို႔ရတဲ့ စာအုပ္ေတြ အကုန္ဆဲြထည့္ေနတာ။

လက္၀ါးသာသာရွိတဲ့ စက္ကေလးကလည္း စာအုပ္ေပါင္း သံုးေထာင္ငါးရာေက်ာ္ေလာက္ ဆံ့ဆိုကိုးဗ်ာ့။ အခုဆိုရင္ပဲ စက္ေလးထဲမွာ စာအုပ္ေပါင္း (၆၀၀) ရာေက်ာ္ ေနရာယူေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မွတ္မွတ္ရရ (၂) အုပ္ပဲ လူလားေျမာက္ေအာင္ ဖတ္ၿပီးေသးတယ္။ အဂၤလိပ္၀တၳဳစာအုပ္ေတြ တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္ တစ္ခါဘူးမွ် အစအဆံုး တစ္အုပ္ကုန္ေအာင္ မဖတ္ဖူးေသးဘူးေျပာရင္ ယံုမလားေတာ့ မသိဘူး။ တကယ္ပါဗ်ာ။ မွန္တာေျပာရင္ ခ်မ္းသာရပါေစ့။ အဲလို အဲလိုနဲ႔ အစအဆံုးတစ္အုပ္စႏွစ္အုပ္စကုန္ေအာင္ေတာ့ ဖတ္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ဖတ္ေနတာ ဘေလာ့ဂ္ေရးဖို႔ေတာင္ ေမ့သြားသဗ်ာ။

ဒီေန႔ေတာ့ (၁၀)-ရက္၊ (၁၀)-လ၊ (၁၀)-ခု လို႔ဆိုသမို႔ မွတ္မွတ္ရရ ဘေလာ့ဂ္ေလးကို အသက္ျပန္သြင္းရေပးဦးေတာ့မယ္။ ဒါေပမဲ့ တျခားပုိ႔စ္ေတာ့ မတင္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဘေလာ့ဂါေမဓာ၀ီကို ကတိေပးထားတဲ့အတိုင္း ျမန္မာျပည္၊ ကမၻာေအးဘုရားေစ်းက၀ယ္လာတဲ့ ေတာလားစာအုပ္ေလးထဲက ရွိသမွ်ေတာလားေတြ ၀ါသနာပါသူမ်ား ဖတ္ၾကေစေတာ့ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တင္ေပးေနရတုန္းမုိ႔ပါ။ ဒီေန႔ေတာ့ စေလဆရာႀကီး ဦးပုညရဲ႕ ေတာလားေတြကို တင္ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဦးပုညကိုေတာ့ ျမန္မာျပည္ဘြား စာေပ၀ါသနာအိုးေတြ သိၿပီးသားမုိ႔ ဘယ္သူဘယ္၀ါျဖစ္ေၾကာင္း မိတ္ဆက္မေပးေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဦးပုညေရးတဲ့ ေတးထပ္အမ်ားစုဟာလည္း ကဗ်ာ၀ါသနာအိုးေတြရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားမွာ ေရပန္းစားၿပီးသားပါ။ ဒါေပမဲ့ ဦးပုညေရးတဲ့ ေတာလားေတြကိုေတာ့ ဖတ္ဖူးသူ နည္းမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။

စေလဆရာႀကီးပုညဟာ ေတးထပ္ပါရဂူႀကီးတစ္ဆူျဖစ္တာနဲ႔အမွ် ေတာလားေတြကို ေရးတဲ့အခါမွာလည္း တျခားေလာလားေရးဆရာေတြရဲ႕ေလသံနဲ႔ တကြဲတျပားစီျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ သူ႔ေတာလားေတြရဲ႕ပံုစံဟာ သူ႔ရဲ႕ကြ်မ္းက်င္ရာ ေတးထပ္ပံုစံေတြ အမ်ားႀကီးပါ၀င္ေနတာ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေမတၱာစာေရးဟန္မ်ိဳးလည္း ၀င္ေရာေနတာ ေတြ႔ျမင္ရပါေသးတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေတးထပ္ဟန္ပဲေရာေရာ၊ ေမတၱာစာဟန္ပဲေပါက္ေပါက္ ေတာအေၾကာင္းေရးထားတဲ့စာမို႔ ေတာလားလို႔ပဲ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကဟန္တူေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ျပဳလိုက္ပါတယ္။

(ပ) ဖလ္ေရာင္မွန္ေရာင္၊ လွ်ံေျပာင္ေတာက္ပ၊ ကမၻာ့သယံဇာ၊ ေသလာဂီရိန္၊ စိန္၀ဇီရာ၊ ဂီ၀ါေရာင္--ဖီလာေတာင္--သီတာေမွ်ာင္ေခြပတ္၍၊ ေရရဟတ္ႀကိဳး၊ ေျမမစပ္အုပ္မိုး၍၊ ေနထပ္၍မတိုးပဲ၊ ေမာက္ၿဖိဳး--ေဇာက္ထိုး--ေအာက္လွ်ိဳးက် တသြန္သြန္၊ တမ္းခြန္ နဂါး႐ုပ္၊ ႁပြန္စလုပ္ႏွင့္၊ ျမဳတ္ထဲခ်ည္ ငုတ္ထဲခ်ည္၊ ျမရည္အလွ်ံ၊ ေျမအခံမွ၊ သယံဇာ ေဂါတႏွင့္၊ တာလဘီ--ေမာရဂီ--ေရသီတာအိုင္တြင္း၌၊ ေနညီညာၿပိဳင္က်င္း၍၊ ႀကိဳင္သင္းပ်ံ႕ကုံကမံလို၊ ပြင့္အတံ႐ုိးေပါက္၍၊ ကိုးဆင့္ေျမာက္ျပႆာဒ္ခံ၊ အေသြးႏွင့္အဆင္းမွာ၊ ျခေသၤ့မင္းလည္ဆံလို၊ ျခည္၀ါလွ်ံနီေမာင္း၍၊ သည္ကန္မွာညီစြာေပါင္းရွာၾက၊ ၾကာေခါင္းေလာင္းပဒုမၼာ၊ ငံုခါ--ထံုစြာ--မႈံျပာ၀တ္ဆံ၊ ေလသြဲ႔၍--ေခြႏဲြ႔လို႔--ေႂကြတဲ့မည္ဟန္ပန္လို၊ ၀တ္ေမႊးကို--ဆြတ္ေခြ်းလို႔--ငွက္ေက်းက တညံညံ၊ သံသာသာ--ဖန္ခါခါ--ညံစာစာေဖၚေႏွာလို႔၊ ေခၚေျပာၾက စံုေမာင္ႏွံ၊ ၾကာဆံ--လႊာဟန္--ႏွာတံယွက္တင္၊ ဘက္ရွင္စာခြ႔ံ၊ ညွာၫြတ္၀တ္ဖူး၊ ဆြတ္ခူးႏွိက္ခါ၊ လိပ္ျပာ--ထိပ္မွာ--ရိပ္ခါသံုးစား၊ ပိတုံးပ်ားတို႔၊ နားခ်ည္--သြားခ်ည္--စားတဲ့ခ်ည္ႏွင့္၊ ခ်ားလည္ရစ္လ်က္၊ လွည့္လည္မျပတ္၊ ျမည္ခ်င္းထပ္၍၊ နတ္ဖန္တဲ့ေရ၊ ျမလွ်ံေထြေထြ၊ ကမ္းအေျခ အိုင္စခန္းမွာ၊ နန္းၿမိဳင္သူ ကိႏၷရီတို႔၊ စိန္ဒါလီလည္ကပ္ကို၊ ရည္မွတ္သည္အေမြး၊ မင္ေဆးႏွင့္--တင္ေရးလို႔--သြင္ေသြးကိုမရ၊ ျမေရာင္ ေရႊေရာင္၊ ေလသာေတာင္မွာ၊ ညိဳေရာင္ေရာစပ္၊ ေဇာဘရသ္သို႔၊ ေျပာစမွတ္မထူး၊ ေသာမနသ္ႏူးရန္မို႔၊ တစ္ဦးေသာ ကိႏၷရာမွာ၊ ထိန္ျပာ--မိလႅာ--စိန္ဇာပြင့္ယွက္၊ ၀ါေရာင္--ျပာေရာင္--ခါေတာင္ဘက္သို႔၊ သက္တံေရး--ထြက္ျပန္ေျပး--လက္တံေသးပန္းႏြဲ႕ကို၊ လူငဲ့ဟန္--ယူတဲ့ျပန္--စမ္းခံတဲ့ေရအုိင္၊ နန္းစံတဲ့ ေဟ၀န္ၿမိဳင္၊ ကိႏၷရာေမာင္ႏွံတို႔၊ ေတာင္ပံခ်င္းတင္ယွက္လို႔၊ ၾကင္သက္တူၿပိဳင္ၾကတယ္၊ မစံုသူေဇာျပန္လို႔၊ ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ကြ်မ္းလုေအာင္၊ လြမ္းေလာက္တဲ့စန္းအိုင္ ပန္းဂႏိုင္

(ဒု) အေနာတတၱ၊ ဆဒၵႏၲႏွင့္၊ ကု႑လမည္သာ၊ မႏၵာကိနီ၊ အိုင္၏အလား၊ ႐ုိးမွားသြင္တူ၊ ျမင္သူပန္း႐ံု၊ ကိႏၷရာခင္၊ ဂမုန္းအင္တို႔၊ ကံုးဆင္ျမန္းသည့္၊ ပန္းရဂံုမွာ၊ လမ္းဆံုၾကည့္ခါ၊ တည့္တည့္စိုက္လို႔၊ ေမွ်ာ္လုိက္ပါေသာ္၊ ဖလ္၀ါေရာင္လင္း၊ ေတာင္ေျခရင္း၌၊ ေျမသလင္းျပန္႔၊ လွေခါင္အဆင္း၊ ျမေရာင္လင္းတဲ့၊ မ်က္ခင္းျပန္႔မွာ၊ တသန္႔သန္႔အေျခက်င္းလို႔၊ ေလညင္းခံ ငံ့ၾကတယ္။ ။ပဥၥ႐ူပ၊ တသြင္တူတဲ့၊ ရင္မူလွတို႔၊ ျမျမက္ကိုစား၊ ခ်ိဳတခါခါ၊ ကိုမာယာႏွင့္၊ လိုရာသို႔သြားၾကတယ္။ ။နရားကတစ္အုပ္၊ သဇင္ေရ၀တ္၊ ေျမကိုၫြတ္တဲ့၊ ပန္း၀တ္လႊာကို၊ နမ္းခါစုတ္၍၊ ဆုတ္ခ်ည္တက္ခ်ည္၊ မခို႔တခို႔၊ တ႐ို႕႐ို႕ႏွင့္၊ ေမာင္မယ္တို႔ မည္ၾကတယ္။ ။သည္ကတဖန္၊ မႏုႆီဟ၊ ေျခကိုႂကြ၍၊ ျမပန္း႐ံုကို၊ လွမ္းခုန္ကာစား၊ စကား၀ါ၀တ္၊ ညွာအၫြတ္ကို၊ ဆြတ္တဲ့ကာပင္၊ မ်က္ႏွာပံုၾကည္၊ ၿပံဳးတဲ့ခ်ည္ႏွင့္၊ ကိုယ္တည္တေထြ၊ ဂမုန္းေပါင္းႏွင့္၊ ေဆးေပါင္းစံုတဲ့၊ ရဂံုေဗြမွာ၊ ၾကာေစ့ဆံ သယံဇာ၊ ေဂါဒံႏွင့္ျမင္းသီလာ၊ အနႏၲေလာဟာ၊ သု၀ဏၰပဌာ၊ ေက်ာက္ကြမ္းသီး ေက်ာက္ဘီလူးႏွင့္၊ ထူးလွသည့္ ေက်ာက္ႀကိဳးၾကာ၊ အေရာင္ခ်င္းစုေပါင္း၍၊ ဥေဒါင္းမင္းလည္ဆစ္မွာ၊ သယံဇာေလဟံုး၊ ကမၸာရံေဗြကံုးမွာ၊ ေ၀ဆံုးလို႔စံုလင္စြာ၊ စဥ္ကာ--ယွဥ္ကာ--ဘင္နာထြက္ရန္၊ သုခံေကေလ၊ ေရႊလုပ္ရာ မွတ္စာနားလို႔၊ ဓာတ္သြားႏွင့္ စပ္ထားလို႔ စီရင္ဘန္၊ ၀ိဇၨာပ်ံ--စိတ္ျဖာႀကံ--သံေသ,နာေသ ၀ါေရႊ၀င္းထိမ္၊ စိန္ေရာင္--ျမေရာင္--ေနေရာင္ျပင္းရွိန္၊ ထိန္လို႔ပ်ံတက္ လွ်ံလက္၊ သံလွ်က္ေရာင္--လွ်ံပ်က္ေျပာင္၊ ပင္သူေယာင္ေဗြအုပ္၊ ရင္မူေခါင္ ေရႊကမုဒ္က၊ ေလလႈပ္တိုင္း ဟန္ႏြ႔ဲလို႔၊ စာဖြဲ႔၍ မျဖစ္ေအာင္၊ မပစ္သာ--မခြါသာ--ခ်စ္စရာခင္စရာ၊ ထင္စြာ--ရင္နာ--ပင္မွာျဖတ္လွီး၊ ညွာ၀င္ကို သက္သြင္းလို႔၊ ခ်စ္တင္းစံုမွီးၾကတယ္။ ။ဇနီးဘဲ့ကာမဂုဏ္၊ မညီးတဲ့ အာ႐ံု၊ ရဂံုၿမိဳင္ရိပ္မွာ၊ ျပဒါးငံုအပိုင္စိတ္လို႔၊ ဣစၧိတံ--ပတိၳတံ--သိဒိၶယာကရိစိယံ၊ ၀ိဇံၨတရား၊ သိပံၸေဖြရွာ၊ ေထြတရာစံု၊ ဂဠဳန္သိုက္ဟန္၊ ႏဲြ႔မုတ္သံႏွင့္၊ ႐ုပ္ဖန္တဲ့ေဆးအျပင္၊ ဟုိေတာင္--သည္ေတာင္--လွ်ိဳေျမွာင္ေကြ႔မွာ၊ ေဆးရနံ႔တလႈိင္လႈိင္၊ ေမႊးပ်ံ႕ပ်ံ႕ တႀကိဳင္ႀကိဳင္

(တ) စံုဂႏိုင္စန္းေကြ႔မွာ၊ ပန္းေမြ႔ရာ ဇာတြန္႔ႏွင့္၊ ညွာၫြတ္ခ်င္းေပယွက္၍၊ ေျမမ်က္ႏွာရစ္၊ ေခြလက္်ာလွစ္ပါလို႔၊ စိန္စစ္တဲ့ထြဋ္ဂူမွာ၊ သံပန္းေသေက်ာက္ျဖာခင္းလို႔၊ အ႒မုတ္အင္း ၾတင္းေခ်၊ အဆံုးျပန္ ယြင္းမေသြ၊ အစမွာ အ႒ေခ်၊ ဂမုဓာတ္သက္ပါေစ၊ ခ႐ုပတ္လက္်ာေခြ၊ ေဆးႀကိတ္ရန္ အင္းေခ်လ်က္၊ က်င္းပကာ သူေနသည့္၊ ေဇာ္ေဖေမာင္--ေလွ်ာ္ေတေဆာင္--ေဘာ္ေငြေရာင္သြားျဖဴႏွင့္၊ မုတ္ဆိတ္ထူ က်င္စြယ္႐ႈပ္လို႔၊ မဟာၿမိဳင္ ဂူလိုဏ္မုတ္မွာ၊ ေဆးစုတ္ခါ မႏၲာန္ႏိႈးလို႔၊ ေရးလုပ္ခါ ႀကံဖန္ႀကိဳးလို႔၊ တိုးတိုးသံ--ညိဳးညိဳးညံ--ေၾသာင္းဒူရမႏၲာန္၊ ေကာင္းမူပ ဟန္ပန္၊ ဟိန္းသံ--ႀကိမ္းသံ--႐ႈိန္းအလွ်ံေထြး၊ ဥံဳသံ ထံုခံေကြ်းလို႔၊ ၿမိင္ယံမွာ လႈိင္သံေပးလို႔၊ ေလးေလးႏႈတ္--ေက်းေက်းက်ဳပ္ငွက္သံ၊ သာရကာ ဥၾသတုိ႔၊ မာဂဓာႏႈတ္ေႏွာလို႔၊ ေျပာၾကသည့္သဏၭာန္၊ ဖန္ဖန္--ညံညံ--တန္တန္--ႂကြက္ႂကြက္၊ မႏၲာန္--အသံ--ႀကံဘန္ခက္ေအာင္၊ မ၀က္ခြဲသာ၊ နက္နဲစြာႏွင့္၊ နာဂရီ--ဘင္ဂရီ၊ ဆန္းကလာပ္အညီ၊ သီဟုိဠ္သံ--မွီခိုဉာဏ္၊ အဟံမမ၊ ႀကိမ္းသံပလွ်က္၊ ထေယာင္--ထိုင္ေယာင္--မႈိင္ေယာင္ႏွင့္တမ္း၊ ဖလ္ဂူ--စံယူ--ဟန္မူဖမ္းလို႔၊ ေၾသာင္းသံ--ဥံဳသံ--အံ့မခန္းလို႔၊ ႀကံသူ--ဖန္သူ--ၾကာျဖဴပန္းလို႔၊ ခ်က္ေဆး--ဂြ်တ္ေဆး--နိမၼာလွ်မ္းလွ်မ္း၊ ဣႏၵာ--ေဒ၀ါ--ျဗဟၼာတန္းေလာက္ကဲ့၊ လြမ္းစရာစံုေျခ ႀကံဳရေလ