ႏွင္းဆီတစ္ခက္၊ ေသြးတစ္စက္

အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စားပြဲေပၚေရာက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ စာတစ္ေစာင္ကို ေကာက္ဖတ္လိုက္တယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့လက က်ေနာ့္ကို ရုပ္ရွင္ရိုက္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့တဲ့ ဒါရုိက္တာ ျမနဒီဆီက စာ။ စာထဲမွာ ျမနဒီက သူရုိက္မည့္ကားမွာ မင္းသားအျဖစ္ က်ေနာ့္ကို ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ေပးေစလုိေၾကာင္း၊ မင္းသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ ခံစားခြင့္ကိုလဲ အျပည့္အ၀ရေစ့မွာျဖစ္ေၾကာင္း ေဖၚျပထားပါတယ္။

အဲဒီစာနဲ႔အတူ ဓာတ္ပံုတစ္ပံုကိုပါ သူက ထည့္ေပးလိုက္ေသးတယ္။ သူရုိက္မည့္ရုပ္ရွင္ကားအတြက္ ႀကိဳတင္ေၾကာ္ျငာထားတဲ့ ပိုစတာတဲ့။ အဲဒီဓာတ္ပံုထဲမွာ မင္းသားလုပ္တဲ့ က်ေနာ္ဟာ ႏွင္းဆီပြင့္ႀကီးတစ္ပြင့္ေနာက္ခံထားၿပီး လက္ပိုက္ရပ္ေနပါတယ္။ ပိုစတာႀကီးအနားသြားၿပီး က်ေနာ့္ပံုကို ပါးလွ်က္၊ နားလွ်က္လုပ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အဂၤလန္က လို႔သိရတယ္။ ျမန္မာျပည္အလည္သြားရင္းနဲ႔ ဗမာရုပ္ရွင္မင္းသားပံုနဲ႔ ဓာတ္ပံုရုိက္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ဒါရုိက္တာ ျမနဒီရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ရိုက္ခဲ့ၾက သတဲ့။

ကားနာမည္က “ႏွင္းဆီတစ္ခက္၊ ေသြးတစ္စက္” တဲ့။ ဒါရုိက္တာ ျမနဒီက သူရုိက္မည့္ကားရဲ႕ Plot ဇာတ္အိမ္ကို ေအာက္ပါအတုိင္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေရးထားပါတယ္။
ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္ေရာက္လာၾကတဲ့ ေမာင္မယ္သစ္လြင္ေတြကို ႀကိဳဆိုတဲ့ပဲြမွာ အစျပဳမ်က္မွန္းတန္းမိၿပီး ခင္မင္ခဲ့ၾကတဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ေတာသားေလး ေမာင္မင္းထက္နဲ႔၊ ပုသိပ္မွာေမြးၿပီး ရန္ကုန္လူကုန္ထံအသိုင္းအ၀ိုင္ၾကားမွာ ႀကီးပ်င္းလာရတဲ့ မိန္းမေခ်ာေလး ႏွင္းပြင့္ျဖဴ တို႔ရဲ႕ ျမင္သာျမင္၊ မၾကင္ရတဲ့ေမတၱာကို သရုပ္ေပၚေအာင္ ရုိက္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ေမာင္မင္းထက္ဟာ ေတာသားျဖစ္ေပမဲ့ တကၠသိုလ္ေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ လူရည္လည္လာပါတယ္။ သူ႔ကို လူရည္လည္ေအာင္လုပ္ေပးတာကေတာ့ ႏွင္းပြင့္ျဖဴပါ။ ႏွင္းပြင့္ျဖဴဟာ လူလည္ေတြၾကားမွာ ႀကီးပ်င္းခဲ့ရတဲ့အတြက္ လူနပ္လူပါးဆိုတဲ့လူေတြကို သိပ္စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေတာသားေလး ေမာင္မင္းထက္ရဲ႕ အူတိအူေၾကာင္နဲ႔ ရိုးရိုးအအအမူအယာက သူ႔စိတ္ကို မ်ားစြာဆြဲေဆာင္လိုက္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ျမင္ရာမွခင္၊ ခင္ရာမွ ၾကင္လာၾကတဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ ပတ္၀န္းက်င္အျမင္ကပ္ေလာက္ေအာင္ ဟုိနားလည္း တတြဲတြဲ ဒီနားလည္းတတြဲတြဲျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္မင္းထက္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ႏွင္းပြင့္ျဖဴအေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးရွာလြန္းေပမဲ့ တကၠသိုလ္လာခါနီးမွာ သူ႔အေဖ ဦးျမဒင္ရဲ႕ “ငါ့သား ပညာတတ္ႀကီးျဖစ္ေအာင္ စာက်ိဳးစားကြဲ႔” ဆိုတဲ့ စကားကို ၾကားေယာင္ေနၿပီး အခ်ိန္ရတိုင္း စာအုပ္ပဲ ဖတ္ေနတတ္ပါတယ္။

ႏွင္းပြင့္ျဖဴကလဲ ေမာင္မင္းထက္ စာဖတ္ေနတာသိရင္ အလိုက္တသိေနေပးတတ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ နားလည္ေပးတတ္တဲ့ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္သံေယာဇဥ္ဟာ တေန႔တျခား ႀကီးလာေလေလ၊ တကၠသိုလ္ၿပီးခ်ိန္ဟာလဲ နီးလာေလေလ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဘဲြ႔ရၿပီးတဲ့အခါ ႏွစ္ဘက္မိဘသေဘာတူညီမႈအရ လက္ထပ္ဖို႔ကိုလဲ တိုင္ပင္ထားၾကပါတယ္။ ႏွစ္ဘက္မိဘေတြဆီ အသိမေပးၾကရေသးေပမဲ့ မျမင္ရတဲ့အနာဂတ္ကို ေတြးၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတယ္။

ေမာင္မင္းထက္ရဲ႕ မိဘေတြက ေတာသားေတြ ျဖစ္ၾကေပမဲ့ သူတို႔သားကို ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က ဘဲြ႔ရပညာတတ္ဆိုတာေလာက္နဲ႔ မတင္းတိမ္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေမာင္မင္းထက္ဘဲြ႔ရၿပီးတဲ့အခါ ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာသြားသင္ႏိုင္ေအာင္ ဆက္လက္စီမံၾကပါတယ္။ ဒီအေျခအေနမွာ အခ်စ္ႀကီးခ်စ္မိလို႔ ခြဲရမည့္အေရးေတြးၿပီး ၀မ္းနည္းေနရတဲ့ ႏွင္းပြင့္ျဖဴခမွ်ာ သူ႔ခ်စ္သူႏိုင္ငံျခားသြားပညာသင္မယ္ဆိုတာသိလိုက္ရတဲ့အခါ ၀မ္းသာရမည့္အစား လွပတဲ့မ်က္၀န္းက မ်က္ရည္စေတြဟာ တသြင္သြင္စီးက်လာပါေတာ့တယ္။ ခ်စ္သူကိုလဲ အသည္းအသန္ခ်စ္၊ မိဘစကားကိုလဲ ေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္တတ္တဲ့ ေမာင္မင္းထက္ဟာ ခ်စ္သူ႔ေမတၱာနဲ႔ မိဘေမတၱာအၾကား ဗ်ာမ်ားရပါေတာ့တယ္။

ေနာက္ဆံုးေမာင္မင္းထက္ဟာ မိဘေမတၱာကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ၿပီး မိဘသေဘာအတိုင္း ႏိုင္ငံျခားသြား ပညာသင္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ႏွင္းပြင့္ျဖဴကိုလဲ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာမွပဲ လက္ထပ္ၾကဖို႔ ေဖ်ာင္းဖ်ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေမာင္မင္းထက္ ရန္ကုန္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ဆင္းမယ့္ေန႔မွာ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြအားလံုးေတာကတက္လာၿပီး လိုက္ပို႔ၾကပါတယ္။ ႏွင္းပြင့္ျဖဴလဲ သူ႔မိဘေတြကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းႏိုင္ငံျခားသြားခါနီး လိုက္ပို႔ရေအာင္ပူဆာၿပီး သူ႔မိဘေတြနဲ႔အတူေလဆိပ္ဆင္းခဲ့တယ္။

ေလဆိပ္ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ႏွင္းပြင့္ျဖဴက ေမာင္မင္းထက္နဲ႔ သူ႔မိဘေတြကို မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ ေမာင္မင္းထက္လဲ ႏွင္းပြင့္ျဖဴနဲ႔သူ႔မိဘေတြကို မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ႏွင္းပြင့္ျဖဴရဲ႕အေဖ ဦးသာဇံက ေမာင္မင္းထက္ရဲ႕အေဖကို ဘယ္သူဘယ္၀ါမွန္းသိသြားၿပီးေတာ့ သူ႔သမီးလက္ကိုဆဲြၿပီး ေလဆိတ္ထဲက ခ်က္ခ်င္းျပန္ထြက္သြားပါတယ္။

ေမာင္မင္းထက္ ႏိုင္ငံျခားသြားၿပီး ပညာသင္ျဖစ္သလား၊
ေမာင္မင္းထက္အေဖဦးျမဒင္နဲ႔ မႏွင္းပြင့္ျဖဴအေဖဦးသာဇံတို႔မွာ ဘာရန္ညႈိဳးေတြ ရွိခဲ့ၾကသလဲ၊
ခ်စ္သူႏွစ္ဦး လက္ထပ္ျဖစ္ၾကရဲ႕လား၊
စသည္စသည္ ဇာတ္လမ္းအျပည့္အစံုကို သိခ်င္ရင္ “ႏွင္းဆီတစ္ခက္၊ ေသြးတစ္စက္”၊ မၾကာမီ လာမည္၊ ေမွ်ာ္။

က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းနဒီ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ကလိထားတဲ့ က်ေနာ့္ပံုၾကည့္ၿပီး ရင္တြင္းျဖင့္ ခံစားတင္ျပသည္။