မအိုေသာအရာ

ရုပ္သည္ အိုတတ္ေသာ သေဘာရွိ၏။ အသက္သည္ ရက္မွလ၊ လမွႏွစ္သို႔ တေျဖးေျဖးခ်င္းကူးေျပာင္းကာ ႀကီးလာတတ္၏။ ရုပ္အိုျခင္းႏွင့္ အသက္ႀကီးျခင္းႏွစ္မ်ိဳးသည္ ေနာက္ျပန္မလွည့္ေသာ သေဘာတရားမ်ားေပတည္း။ ရုပ္အိုျခင္းႏွင့္ အသက္ႀကီးျခင္းႏွစ္မ်ိဳးကို ဇရာ-ဟု ဘာသာေရးစာေပမ်ားက ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဇရာဟူသည္ လူတို႔မလြန္ေျမာက္ႏိုင္ေသာ၊ ထို႔ထက္ဆိုရပါမူ သတၱ၀ါတိုင္း မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာ လႊမ္းမိုးမႈႀကီးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေပေတာ့၏။ သို႔ေသာ္ ရုပ္ႏွင့္ အသက္ကဲ့သို႔ အိုျခင္း၊ ႀကီးျခင္းမရွိေသာ သေဘာတစ္မ်ိဳးကား သတၱ၀ါတို႔သႏၲာန္မွာ ရွိျပန္၏။ ထုိသေဘာေၾကာင့္ လူအပါအ၀င္ သတၱ၀ါမွန္သမွ်တို႔သည္ ဘ၀ကို မက္ေမာ၏၊ တြယ္တာ၏။ ထိုတြယ္တာ မက္ေမာမႈတို႔ျဖစ္သည္ႏွင့္အမွ် ဘ၀အဆံုးသို႔ ေရာက္မည့္ေန႔ကိုေတြးကာ ေၾကာက္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသေဘာတရားသည္ မက္ေမာမႈ၏ အရင္းျမစ္လည္းျဖစ္၏။ တြယ္တာမႈ၏ ေရေသာက္ျမစ္လည္းျဖစ္၏။ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ၏ အခ်က္အခ်ာလည္းျဖစ္၏။ ထိုအရာကား ခ်စ္ျခင္းပင္တည္း။

သူမဘ၀မွာ အိမ္ေထာင္ဆက္ေပါင္း မ်ားခဲ့ပါၿပီ။ အခ်ိဳ႕ေယာက္်ားမ်ားကို ရွင္ကြဲကြဲကာ လြဲခဲ့ရသည္။ အခ်ိဳ႕ကိုကား ေသကဲြကြဲကာ လြဲခဲ့ဖူးေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ၏ ဘ၀သည္ အထီးက်န္ဆန္မႈမ်ားႏွင့္ မၾကခဏဆိုသလို ေတြ႔ႀကံဳေနခဲ့ရသည္။ ၾကာလာေသာအခါ အထီးက်န္ဆန္မႈသည္ သူမမႏွစ္ၿမိဳ႕ဆံုးေသာ မုန္းတီးဆံုးေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ရေတာ့သည္။ သူမအနားမွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ အၿမဲရွိေနေစခ်င္ေသာ ဆႏၵသည္ သူမ၏ အႀကီးမားဆံုးေသာ ဆႏၵတစ္ခုျဖစ္သည္။ ယင္းဆႏၵ၏ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူႏွင့္ ရွင္ကဲြကြဲရသည္ျဖစ္ေစ၊ ေသကြဲကြဲရသည္ျဖစ္ေစ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ရွာတတ္ေသာ အက်င့္သည္ သူမ၏ ႀကီးရင့္လာေသာ အသက္ႏွင့္ ထပ္တူျဖစ္ေနခဲ့ေတာ့သည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်စ္ျခင္းလား? သူမ်ားကို ခ်စ္ျခင္းလား? သူမ တစ္ခါမွ မစဥ္းစားခဲ့။ အခ်စ္မရွိလွ်င္ သူမမေနတတ္သည္ကေတာ့ အမွန္။ သူမကား အျခားမဟုတ္၊ အသက္ (၁၀၇)ႏွစ္ အရြယ္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ Wook Kundor အမည္ရွိ မေလးရွားႏိုင္ငံသူ အဘြားအိုတစ္ေယာက္ပါတည္း။

အဘြားအို ကြန္ဒါမွာ သူမ၏ အသက္ (၁၀၇) ႏွစ္ဟူေသာ အခ်ိန္ကာလအတြင္း အိမ္ေထာင္ဆက္ေပါင္း (၂၂) ႀကိမ္တိတိရွိခဲ့ေပၿပီ။ အခုလက္ရွိအမ်ိဳးသားမွာ လြန္ခဲ့ေသာ ေလးႏွစ္ကမွ လက္ထပ္ထားခဲ့ေသာ Muhammad Noor Che Musa ဆိုသူျဖစ္သည္။ သူမထက္ အသက္ (၇၀) တိတိ ငယ္သည္။ မူးယစ္ေဆး၀ါးစြဲေနသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သူမႏွင့္လက္ထပ္စဥ္က သူေျပာခဲ့ေသာ စကားတစ္ခြန္းမွာ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္အတိုင္းပါပဲ-ဟူ၏။ သူ႔စကားအဓိပၸါယ္ကို သူကိုယ္တိုင္သာ ေကာင္းစြာနားလည္ေပလိမ့္မည္။ သုိ႔ေသာ္ မစၥတာမူဆာမွာ အခုေလာေလာဆယ္ သူမအနားတြင္မရွိ။ ၿမိဳ႕ေတာ္ကြာလာလမ္ပူသို႔သြားကာ မူးယစ္ေဆး၀ါးျဖတ္ဖို႔အတြက္ ေဆးရံုတက္ေနရသည္။ သူမရင္ထဲမွာ အထီးက်န္ဆန္ခဲ့ရျပန္ေခ်ၿပီ။ “ေယာက်္ားျဖစ္သူ ကိုမူဆာတစ္ေယာက္ မူးယစ္ေဆး၀ါးျပတ္သြားခဲ့လွ်င္----”၊ သူမ ဆက္မေတြးရဲ။ မူးယစ္ေဆး၀ါးစြဲေနစဥ္က သူမကဲ့သို႔ ဆံျဖဴ၊ သြားက်ိဳး၊ အသေရမတိုးေတာ့တဲ့ အဘြားအိုတစ္ေယာက္အေပၚ ေပးခဲ့ေသာ ကိုမူဆာ၏ အခ်စ္သည္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ျပတ္သြားေသာအခါ အရင္လို ေပးႏိုင္ပါဦးမည္ေလာ? သူမတစ္ေယာက္တည္း အိပ္ယာထဲ၀ယ္ နဖူးေပၚလက္တင္ စဥ္းစားရင္း အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ညမ်ားႏွင့္လည္း အလီလီ ႀကံဳေနရေပၿပီ။

ထုိ႔ေၾကာင့္ သူမဆံုးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုကို ခုိင္ခုိင္မာမာခ်လိုက္သည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ရွာေတာ့မည္။ ယင္းေနာက္တစ္ေယာက္သည္ သူမ၏ (၂၃) ေယာက္ေျမာက္ ဘ၀ၾကင္ေဖၚျဖစ္လာမည္သူတည္း။ ၂၃ ေယာက္ေျမာက္ၾကင္ေဖၚကို ရွာတဲ့ေနရာမွာ သူမသည္ ဆင္ေျခတစ္ခုကို ေပးခဲ့သည္။ "My intention to remarry is to fill my forlornness and nothing more than that," “ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ထပ္ရွာတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ အဘြားရဲ႕ အထီးက်န္ဆန္မႈကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ပါပဲ၊ ဒိထက္ေတာ့ မပိုပါဘူးကြယ္” တဲ့။ လာမည့္သတင္းပတ္ထဲတြင္ Eid al-Fitr ေခၚ မူစလင္ပြဲေတာ္တစ္ခု က်င္းပဖို႔ရွိသည္။ ယင္းပြဲေတာ္ရာသီအတြင္း သူမအပါးမွာ သူမခ်စ္ရသူတစ္ေယာက္ရွိေနေစခ်င္ေသာဆႏၵသည္ သူမ၏ ႀကီးမားေသာဆႏၵတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေပသည္။ သို႔ေသာ္ သူမဆႏၵ တကယ္ျပည့္၀ပါမည္ေလာ? အဘယ္သို႔ေသာ ေယာက်္ားမ်ိဳးသည္ သူမအခ်စ္ကို လက္ခံပါလိမ့္မလဲ? ဟူေသာ အေမးလဲဟုတ္၊ အေတြးလဲဟုတ္ေသာ ၀ါက်တစ္ခုသည္ မေလးရွားသားတို႔ ရင္ထဲတြင္ ထပ္ခါတလဲလဲ ေပၚလာကာ အေျဖကို ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ရွိၾကေလေတာ့သတည္း။