ဟုိလိုမရရင္ ဒီလုိလုပ္တယ္

ဆိုနီလက္ပ္ေတာ့ပ္အေဟာင္းကေလးတစ္လံုးနဲ႔ Windows XP Professional ကို ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီၿပီး ခုတ္လာတဲ့ က်ေနာ့္ခမ်ာ သူမ်ားနည္းတူ ေခတ္နဲ႔အညီလိုက္ခ်င္ေပသမို႔ လက္ပ္ေတာ့ပ္အသစ္တစ္လံုး ၀ယ္ဖို႔ စဥ္းစားေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိကြန္ပ်ဴတာေလးကလဲ အေဟာင္းသာေျပာတယ္၊ အလုပ္ကေတာ့ သြက္တုန္းလက္တုန္း။ ထည့္သမွ် ေဆာ့ဖ္၀ဲေတြလဲ သေဘာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အကုန္ႀကိဳဆိုတာပဲ။ အသစ္၀ယ္မယ္ စဥ္းစားတိုင္း အေဟာင္းေလးကို သံေယာဇဥ္ၿငိေနတဲ့ က်ေနာ့္မွာ အေတာ္ႀကီးကုိ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ရတယ္။ ၀ယ္မယ္ကြာ ဆိုၿပီးေတာ့။

ဒါေပမဲ့ ကိုယ္က ကြန္ပ်ဴတာ သံုးတတ္ရံုအဆင့္ပဲရွိတာဆိုေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာအေၾကာင္း အေတာ္အတန္နားလည္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုပဲ အကူအညီေတာင္းရတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အနီးအနားက PC World ဆိုတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာအေရာင္းဆိုင္ႀကီးထဲ ေရာက္သြားေရာ ဆိုပါေတာ့။ ဘယ္အမ်ိဳးအစား၀ယ္မလဲ ဆိုၿပီး တိတိက်က် မဆံုးျဖတ္ခဲ့မိလို႔ အေရာင္းခန္းမထဲ ေရာက္ကာမွ ေတြ႔သမွ် လက္ပ္ေတာ့ပ္ေတြ အကုန္ကို လိုခ်င္ေတာ့တာပဲဗ်ိဳ႕။ ဆိုနီေတြလဲ လွမွလွ။ ပန္းသီးေတြလဲ ခ်ိဳမွခ်ိဳ (ေစ်းမဟုတ္ဘူးေနာ္)။ က်န္တဲ့ HP, Compaq, Hitachi, Dell စတာေတြလဲ သူ႔ဟာနဲ႔သူ အျပင္အဆင္ေတြ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ။

ဟုိအလံုးယူရႏိုးႏိုး ဒီအလံုးယူရႏိုးႏိုးနဲ႔ ႏိုးႏိုးကမၻာမွာ ခ်ာခ်ာလည္ေနတဲ့အခ်ိန္ လိုက္ပို႔တဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ကိုယ့္လူ ပန္းသီးကေတာ့ အေတာ္မိုက္တယ္ေနာ္။ ခ်ိဳမခ်ိဳ သိရေအာင္ တစ္လံုးေလာက္ေတာ့ ကိုက္လိုက္တဲ့။ ကိုယ့္မွာလဲ အေရြးရခက္ေနတာဆိုေတာ့ ကဲမထူးပါဘူးဆိုၿပီး ပန္းသီးတစ္လံုးဆဲြလိုက္တယ္။ လွပမႈ၊ ေသသပ္မႈေတြမွာေတာ့ အျခားကြန္ပ်ဴတာ အားလံုးထက္ သာတယ္လို႔ေတာင္ဆိုခ်င္သဗ်ား။ ပါးပါးေလးပဲ။ ေကာင္တာမွာ ပိုက္ဆံသြားရွင္းေတာ့ အသက္ရွဴေတာင္ တစ္၀က္ေလာက္ ရပ္သြားသလား မွတ္တယ္။ စတာလင္ေပါင္ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ ဘဏ္ထဲက ႏႈတ္သြားတယ္။ တတ္ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္က လိုခ်င္တာကိုး။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၀မ္းသာသလား၊ ဘာလားေတာင္ သတိမထားမိဘူး။ ပန္းသီးႀကီးပိုက္ၿပီးေတာ့ အေရာင္းခန္းမထဲက ခန္႔တည္တည္နဲ႔ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။ အခန္းျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေရေတာင္မေသာက္အားဘူး။ ပန္းသီးကို ကိုက္ခ်င္လြန္းလို႔။ အခြံေတြဘာေတြ အကုန္ႏႊာၿပီး ဆြဲေတာ့တာပဲ။ တစ္ခါမွ မစားဖူးတဲ့ ပန္းသီး၊ က်ေနာ္ ဘယ္ဖက္လွည့္ ကိုက္ရမွန္းေတာင္ မသိဘူး။ ပါလာတဲ့ ေဆာ့ဖ္၀ဲေတြ သြင္း။ အင္တာနက္မွာ လိုက္ေဒါင္း။ သို႔ေသာ္ သို႔ေသာ္ ေအာ္---သို႔ေသာ္ လို႔သာ ဟစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ Mac ရဲ႕ Function ေတြက PC Function ေတြနဲ႔ တစ္မ်ိဳးစီကလား။ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ပီစီေပၚထိုင္လာတဲ့ သံုးေနက် ေဆာ့ဖ္၀ဲေတြ တစ္ခုမွ အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူးဗ်ိဳ႕။ အဲလိုေျပာရတာ ရွက္ေတာင္ မိေသးေတာ့။ ပန္းသီးဆရာေတြၾကားရင္ ေတာ္ေတာ္တုန္းတဲ့လူလို႔ အားေပးၾကမွာ ေသခ်ာတယ္။

ကိုယ္ကလဲ ပန္းသီးေလးနဲ႔ ပီစီမွာလုပ္ေနက် အလုပ္ေလးေတြ ဆက္လုပ္မယ္ ဆိုၿပီး အိမ္မက္မက္ထားခဲ့တာ။ သံုးေနက် G-talk လဲ လြယ္လြယ္မရ၊ ေျပာေနက် Voipdiscount လဲ အဆင္မေျပ။ ဘေလာ့ဂ္ေရးဖို႔ရာ Zawgyi လဲ ခဲရာခက္ဆစ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ က်ေနာ့္ Project မွာသံုးတဲ့ ေဆာ့ဖ္၀ဲတစ္ခုကို လံုး၀ကို install လုပ္လို႔မရတာပဲ။ အဲဒီေဆာ့ဖ္၀ဲမွ ထည့္မရလို႔ကေတာ့ က်ေနာ့္အလုပ္ေတြ ဘာမွ လုပ္လို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒီလိုဒီလိုနဲ႔ သူကတစ္မ်ိဳးဆိုေတာ့ ကိုယ္ကလဲ တစ္မ်ိဳးစဥ္းစားရျပန္တာေပါ့။ ဘယ္ရမလဲ ၀ယ္ၿပီးသားပစၥည္းျပန္လဲလို႔အင္မတန္အဆင္ေျပတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ ေနတာကပဲ။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေလာက္လဲ က်ေရာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔အတူသြားၿပီး ပန္းသီးကို ဆိုနီနဲ႔ အားရပါးရ လဲပစ္လိုက္တယ္။ ဒါေတာင္ Register လုပ္လိုက္လို႔ ဆိုၿပီး 3% ရာခုိင္ႏႈံးျဖတ္လိုက္ေသးတယ္။

နဂုိသံုးေနက် ဆိုနီစက္ေလးက Memory 1 GB (ဒါေတာင္ထပ္ထည့္ထားလို႔) နဲ႔ Hard Disk Capacity က 80 GB ( ဒါလဲ ထပ္ျဖည့္ထားရတာပဲ) ပဲရွိတယ္။ Window ကေတာ့ မူရင္း ဘယ္ဟာမွန္းေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ျဖဳတ္လိုက္တပ္လိုက္၊ ျဖဳတ္လိုက္ တပ္လိုက္နဲ႔ သံသရာကို လည္ေနတာပဲ။ ေနာက္ဆံုးသံုးေနတာေတာ့ XP Professional (32 bits) ေပါ့။ အခု ပန္းသီးနဲ႔ အသစ္လဲလိုက္တဲ့ ဆိုနီကေတာ့ အဲဒီေကာင္နဲ႔ တျခားစီပဲဗ်ိဳ႕။ 4-GB Memory, 500 GB HD နဲ႔ Window ကလဲ ေနာက္ဆံုးေပၚ 7 (64 bits)။ ဒါေပမဲ့ ေခတ္ေနာက္က်လြန္းတဲ့ က်ေနာ့္အတြက္ (64 Bits) က ဒုကၡေပးေနျပန္ၿပီဗ်ား။ ေဇာ္ဂ်ီကီးဘုတ္ကို အခ်ိဳးတက်သြင္းလို႔မရတဲ့ အျပင္ Project သံုး Software ကိုလဲ လံုး၀သြင္းလို႔မရျပန္ဘူး။ မရဆို အဲဒီ Software က 16/32 Bits သံုးစက္ေတြအတြက္ေပကိုး။ ဘယ္ႏွယ္လုပ္ရပါ့။

ဒါနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း မိတ္ေဆြႀကီး ကိုႏွင္းေမာင္ အဲေလ သူငယ္ခ်င္းစီ လွမ္းေမးရတယ္။ သူက Window ေျပာင္းဖို႔ အႀကံေပးတယ္။ မဆုိးဘူး။ ဒီေန႔မနက္ေတာ့ Window CD သံုးျပားနဲ႔အတူ ေပါက္ခ်လာတယ္။ Windows 7 Ultimate, Vista Ultimate နဲ႔ XP Professional Black Edition ေတြ။ လက္ရွိစက္မွာက Window 7 (64 bits) Home Premium တင္ထားတာဆိုေတာ့့ က်ေနာ့္ခမ်ာ Vista ကိုလဲ မသြင္းခ်င္ဘူး။ XP ဆီလဲ ျပန္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ စမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ Utimate 7 ကို Run လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ သူငယ္ခ်င္းအႀကံေပးတဲ့အတိုင္း (32 bits) ကိုေရြးၿပီး တင္လိုက္တယ္။ ၿပီးၿပီးခ်င္း ပထမဆံုး စမ္းၾကည့္လိုက္တဲ့ Software ကေတာ့ ေခတ္ေနာက္က်တဲ့ က်ေနာ့္ Project သံုး အေဟာင္းစားေလး။

ဖြဟဲ့--ဖြဟဲ့--ဘုရားသိၾကားမလို႔ ရပါေစဗ်ား---။ Software ေလးကေတာ့ ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴ Installed လုပ္သြားၿပီး။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ နီးစပ္ၿပီေပါ့။ ဒါနဲ႔ အၿပီးေစာင့္ၿပီး ဖြင့္ၾကည့္တယ္။ “ေဒါင္” ကနဲ႔ အသံျမည္ၿပီး Warning ႀကီးတစ္ခုေပၚလာတယ္။ ဒုကၡပါလားေနာ္။ ဒီေတာင္ကို ဘယ္လို ေက်ာ္ရပါ့့။ အေမေရ႕ ကယ္ပါဦး ဆိုၿပီး သြားေလသူ ခ်စ္ေမေမႀကီးကို တမ္းတၿပီး ဆက္လက္အႀကံထုတ္ေနမိတယ္။ ဟုိႏႈိက္ဒီႏိုက္လုပ္ၾကည့္တယ္။ မထူးဘူး။ ဒါနဲ႔ Start ထဲ ၀င္ၿပီး Icon အေပၚမွာ Right Click ၾကည့္ေတာ့ "Run as Administrator" ဆိုတဲ့ ညႊန္းစာေလး သြားေတြ႔တယ္။ ကဲ ရလိုရျငား စမ္းၾကည့္တာေပါ့ ဆိုၿပီး အဲဒီစာညႊန္းေလးကို ကလစ္လိုက္ေတာ့မွ ဘသားေခ်ာႀကီးက ေသနတ္ေျပာင္း၀က ထြက္သြားတဲ့ က်ည္ဆံလိုအဟုန္မ်ိဳးနဲ႔ ရႊီးကနဲ႔ေအာ္ၿပီး ပြင့္သြားပါေလေရာ့လား။ ၀မ္းသာလိုက္တာဗ်ာ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့့ ေဟာဒီစက္အသစ္ႀကီးနဲ႔ စခန္းသြားလို႔ ရတာ ေသခ်ာသြားၿပီ။

ေနာက္တစ္ခု က်န္ေသးတယ္။ Window 7 (64 bits) မွာ ျပႆနာတက္ေနတဲ့ ေဇာ္ဂ်ီကီးဘုတ္။ ေဇာ္ဂ်ီစေပၚေပၚခ်င္း အြန္လိုင္းေပၚက ေဒါင္းထားတဲ့ ကီးဘုတ္အေဟာင္းေလးတစ္ခုရွိတယ္။ အဲဒါေလးက က်ေနာ့္အတြက္ သံုးရတာပိုအဆင္ေျပလို႔ အဲဒါပဲ ဆက္သံုးေနတယ္။ ေနာက္ထြက္တာေတြ တစ္ခုမွ လိုက္မသံုးျဖစ္ဘူး။ ေကာင္းတယ္လို႔ေတာ့ေျပာတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ရွိတာနဲ႔ အဆင္ေနတဲ့အခ်ိန္ အသစ္ရကာမွ ျပႆနာတက္မွာေၾကာက္ၿပီး မသံုးရဲတာ။ အဲဒီ ေခတ္ေနာက္က်ေနတဲ့ ကီးဘုတ္ေလးကို Run ၿပီး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ အားပါးပါး၊ ဘာမွေတာင္ မလုပ္လိုက္ရဘူး။ ရႊီးဆိုၿပီး ျမန္မာစာတမ္းရိုက္လို႔ ရသြားတယ္။ က်ေနာ္ ဒီပို႔စ္ကို Windows 7 (32 bits) ေပၚမွာ ေဇာ္ဂ်ီရိုက္လို႔ ရရခ်င္း ေရးလိုက္တာပဲဗ်ိဳ႕။ ၀မ္းသာလို႔ပါဗ်ား။

Mac ပန္းသီးအတြက္ေရာ၊ Windows 7 (64 bits) အတြက္ေရာ အြန္လိုင္းမွာ ေပးထားတဲ့ ေဇာ္ဂ်ီဆိုဒ္ေတြေတာ့ ေတြ႔ပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ ညႊန္းထားသလို လိုက္လုပ္ၾကည့္ေတာ့ ေျပာသေလာက္ အဆင္မေျပတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လဲ ရွာရေဖြရတဲ့ ဒုကၡကို မခံခ်င္တဲ့လူပီပီ ရွိတဲ့ Software နဲ႔ Bits ေျပာင္းလိုက္ေတာ့မွ အားလံုး အိုေက သြားေတာ့တာပဲ။ သူငယ္ခ်င္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ား။ ျပႆနာရွိေနရင္ ေျဖရွင္းတဲ့ နည္းလဲ ရွိေနမွာပဲေလ။ ရွာတတ္ဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတယ္ မဟုတ္လား။