အီးသံုးလံုးဆံုးမစာ

Past is Experience.. .!
Present is Experiments. ..!
Future is Expectations. ..!
Use your Experience in your experiments for your expectations.

(Unknown Author)

အတိတ္သည္ အေတြ႔အႀကံဳ၊
ပစၥဳပၸန္သည္ စမ္းသပ္မႈ၊
အနာဂတ္သည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္၏။
သင့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားအတြက္ သင္၏အေတြ႔အႀကံဳကို သင့္စမ္းသပ္ခန္းအတြင္း အသံုးျပဳၾကည့္ပါ။

(အမည္မသိ)

က်ေနာ့္ဘရားသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ Gtalk Box ထဲက ေတြ႔ရတဲ့ အဆိုအမိန္႔ေလးတစ္ခုပါ။ က်ေနာ္ႀကိဳက္လို႔ သူ႔ခြင့္ျပဳခ်က္ယူၿပီး ပို႔စ္ေရးျဖစ္တာ။ ဘယ္သူေျပာခဲ့တဲ့ စကားလဲဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္ရွာဆဲပါ။ က်ေနာ္ဘရားသားလဲ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူ႔စာလဲေတာ့ မသိဘူးတဲ့။ သူလဲ ႀကိဳက္လို႔ တင္ထားတာ တဲ့။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လဲ Yahoo Answers ကို လွမ္းေမးၾကည့္တယ္။ အေျဖသံုးခုေပးတယ္။ တစ္ခုမွ ေရေရရာရာမရွိဘူး။ စာဖတ္သူလဲ ဒီအဆိုကို ဘယ္သူေျပာခဲ့တယ္ဆိုတာ တိတိက်က်သိရင္ က်ေနာ့္ Cbox ထဲမွာ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ဖို႔ အႏူးအညြတ္ပန္ၾကားပါရေစ။

“အတိတ္သည္ အေတြ႔အႀကံဳျဖစ္သည္” ဆိုတာကိုေတာ့ လူတိုင္းနားလည္သလို ေျပာလဲေျပာေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ “ပစၥဳပၸန္သည္ စမ္းသပ္မႈ၊ အနာဂတ္သည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖစ္၏” ဆိုတာကိုေတာ့ သိပ္ေျပာသံ မၾကားရပါဘူး။ က်ေနာ္ နားမေထာင္တတ္တာလဲ ပါမွာေပါ့ေလ။ တိုက္ရုိက္အဓိပၸါယ္မဟုတ္ေတာင္ တျခားနည္းနဲ႔ေျပာၾကတာေတြေတာ့လဲ ရွိမွာပါပဲ။ ဒီအဆိုအမိန္႔က ရွင္းၿပီးသားမို႔ က်ေနာ္ အထူးရွင္းျပေနစရာေတာ့ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ “နာဘူးထပ္မံ” ဆိုသလို ၾကားဖူးၿပီး သိဖူးၿပီးစကားတစ္ခြန္းကို ထပ္မံၾကားရ၊ သိရျခင္းဟာ နဂုိရွိရင္းစြဲအသိကို ပိုမိုရွင္းလင္းေစတဲ့အတြက္ က်ေနာ္အနည္းငယ္ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။

က်ေနာ္တို႔ လူသားေတြဟာ အတိတ္၊ ပစၥဳပၸန္နဲ႔ အနာဂတ္ဆိုတဲ့ ကာလယႏၲယားႀကီးတစ္ခုထဲမွာ လည္ပတ္ေနၾကတဲ့ အရုပ္ကေလးေတြမွ်သာျဖစ္ၾကပါတယ္။ လက္ရွိပစၥဳပၸန္မွာ အတိတ္ရဲ႕ အရိပ္ေတြကို လႊဲဖယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္ အနာဂတ္ခရီးသို႔ ခ်ီတက္ေနၾကသူေတြခ်ည္းပါပဲ။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုခုကို ရင္မွာေထြးပိုက္ၿပီး အတိတ္ဆိုတဲ့ ၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲက ဒေရာေသာပါးထြက္ေျပးလာၾကသူေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ အတိတ္ဆိုတာ အနာဂတ္ၿမိဳ႕သစ္ကို ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴ သြားႏိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေပးထားတဲ့ Road Map (လမ္းျပေျမပံု) တစ္ခုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ လူတိုင္းေတာ့ ဒီေျမပံုကို မၾကည့္တတ္ၾကပါဘူး။ ၾကည့္တတ္တဲ့လူနဲ႔ မၾကည့္တတ္တဲ့လူေတြကို ႏွစ္စုခြဲလိုက္ရင္ မၾကည့္တတ္တဲ့လူေတြက ပိုမ်ားလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ခန္႔မွန္းပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ အနာဂတ္မွာ ဘာကို ေမွ်ာ္လင့္ၾကသလဲ။ ဒီေမးခြန္းအတြက္ အေျဖကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးၾကမွာပါ။
(၁) ေခတ္ကာလအလိုက္၊
(၂) အသက္အရြယ္အလိုက္၊
(၃) ပတ္၀န္းက်င္အလိုက္၊
(၄) ရွိရင္းစြဲအသိဉာဏ္အလိုက္၊
(၅) အားက်ရာအလိုက္ စသျဖင့္ စသျဖင့္ မတူကဲြျပား၊ ျခားနားတဲ့အေျဖကို ေပးၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ုခုေသခ်ာတာကေတာ့ ဘယ္လိုအေျဖမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ အနာဂတ္မွာ လက္ရွိအေနထားထက္ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ အေနအထားတစ္ခုကို ေမွ်ာ္လင့္မႈအရိပ္အေယာင္ပါတဲ့ အေျဖပဲျဖစ္မွာပါ။ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္တဲ့သူေတြေတာင္ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကေသးရင္ ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ အနာဂတ္ႀကီးပြါးေရးဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မပ်က္ပ်ယ္တဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

အဲဒီအိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေပၚေစခ်င္ရင္ေတာ့ လမ္းျပေျမပံုနဲ႔တူတဲ့ အတိတ္ကိုျပန္ၾကည့္ရပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခါဆံုးရႈံးဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္ ေနာက္တစ္ခါထိုနည္းတူမဆံုးရႈံးဖို႔အေရးမွာ သူ႔ရဲ႕အေတြ႔အႀကံဳက ေျပာျပ၊ညႊန္ျပပါလိမ့္မယ္။ ဆံုးရႈံးခဲ့ဖူးတဲ့ အတိတ္ျဖစ္ရပ္ကို သခၤန္းစာလို႔ မွတ္ယူၿပီး အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု ရွင္သန္ေရးအတြက္ လက္ရွိဘ၀မွာ အသိဉာဏ္ရွိရွိနဲ႔ ႀကိဳးစားတတ္မယ္ဆိုရင္ အတိတ္ရဲ႕ဆံုးရႈံးမႈဟာ အဲဒီလူအတြက္ ႀကီးမားေသာအေထာက္အပံ့ေကာင္းတစ္ခုျဖစ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရွးျမန္မာႀကီးေတြက ေနာင္လာေနာင္သားမ်ားအတြက္ “တစ္ခါေသဖူး၊ ပ်ဥ္ဖိုးနားလည္”၊ “ခဲမွန္ဖူးေသာ စာသူငယ္” စသျဖင့္ ပံုေဆာင္စရာစကားေတြ အေျမာက္အမ်ားထားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “အတိတ္ဆိုတာ အေတြ႔အႀကံဳျဖစ္တယ္” ဆိုတဲ့ ဆံုးမစကားဟာ မွန္ကန္တဲ့ စကားအျဖစ္ နားလည္အပ္ပါတယ္။

လူရြယ္လူလတ္မွသည္ လူႀကီးေတြတိုင္ေသာ လူသားမ်ားအားလံုးမွာ ကုန္လြန္ၿပီးေသာ အတိတ္ကိုယ္စီရွိၾကၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ပစၥဳပၸန္ဆိုတဲ့လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ မိမိတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳကို ဘယ္လိုျပန္သံုးခ်မလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အတိတ္ဆိုတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳကို
(၁) ေဆာင္ရန္အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔
(၂) ေရွာင္ရန္အေတြ႔အႀကံဳရယ္ လို႔ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ႏွစ္မ်ိဳးခဲြျခားၿပီး ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ထိုေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစ၊ထိုနည္းတူေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစ၊ ရယူလိုပါက သူ႔အတြက္ လိုက္နာက်င့္သံုးစရာဆိုတာ တျခားရွာစရာမလိုပါဘူး။ သူ႔ကိုယ္တုိင္မွာပဲ ရွိေနၿပီးသားပါ။ ျပန္လည္အသံုးခ်တတ္ဖို႔ပဲ လိုအပ္ပါတယ္။ နဂိုဉာဏ္ရည္ဉာဏ္ေသြးမ်ိဳးနဲ႔ နဂိုလုလႅမ်ိဳးရွိ/မရွိ ဆိုတာပဲ အေရးႀကီးပါတယ္။ လုလႅနဲ႔ အသိဉာဏ္ဟာ နဂိုအတိုင္းထပ္တူရွိေနေသးရင္ နဂိုထက္သာတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးရယူႏိုင္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူ႔မွာ သူရခ်င္တဲ့ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးကို ရခဲ့ဖူးတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳရွိႏွင့္ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအေတြ႔အႀကံဳမ်ိဳးကိုေတာ့ ေဆာင္ရန္အေတြ႔အႀကံဳလို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ထိုနည္းတူ ဆံုးရႈံးခဲ့ဖူးတဲ့လူဟာလဲ အထက္မွာေျပာခဲ့သလို မိမိဆံုးရံႈးခဲ့စဥ္က အသံုးျပဳမိတဲ့ နည္းစနစ္မွားေတြကို ေရွာင္ၿပီး ျပင္တန္ျပင္၊ ေျပာင္းတန္ေျပာင္းၿပီး လိုအပ္တဲ့ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိမည့္ နည္းစနစ္မ်ိဳးကို ရွာေဖြက်င့္သံုးတတ္မယ္ဆိုရင္ သူလိုခ်င္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးကို ရမွာမလြဲပါဘူး။ အတိတ္မွာ လြဲခဲ့ဖူးတဲ့နည္းစနစ္ေတြဆိုတာ ပစၥဳပၸန္အတြက္ အသံုးမက်ေတာ့တဲ့ ေရွာင္ရန္အေတြ႔အႀကံဳေတြပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိမွာရွိတဲ့ အတိတ္ဆိုတဲ အေတြ႔အႀကံဳေတြထဲက ေရွာင္သင့္တာေရွာင္ၿပီး ေဆာင္သင့္တာေဆာင္ရင္း ပစၥဳပၸန္မွာ က်င့္သံုးတတ္မယ္ဆိုရင္ မိမိေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ အနာဂတ္ဆိုတဲ့ ပန္းတိုင္ဟာ အဲဒီလူဆီ မၾကာခင္ေသာကာလမွာ ေရာက္ရွိလာမွာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပရင္း (E) သံုးလံုးဆံုးမစာကို နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။