အရွင္ဇယႏၲာဘိဓဇ ေတာလား

အရွင္ဇယႏၲာဘိဓဇ၏ ေတာလားမ်ားသည္ ေတာေတာင္တုိ႔၏ သဘာ၀အလွအပကို အရွင္ဥတၱမေက်ာ္ႏွင့္ အရွင္မဟာရ႒သာရတို႔နည္းတူ ေရးစပ္သီကံုးထားေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ ယင္းသို႔ေရးစပ္ထားရာ၌ ေက်းငွက္သာရကာတို႔၏ ေအာ္မည္သံအမ်ိဳးမ်ိဳးကို လူတို႔ခံစားႏိုင္ေသာနည္းလမ္းျဖင့္ ဖြဲ႔သီထားေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။ သို႔ရာတြင္ အခ်ိဳ႕ပိုဒ္မ်ား၌ အရွင္မဟာရ႒သာရ၏ ေရးဟန္မ်ားေရာေႏွာလွ်က္ပါ၀င္ေနေသာေၾကာင့္ အရွင္မဟာရ႒သာရ၏ ေတာလားမ်ားသည္ အရွင္ဇယႏၲာဘိဓဇအေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမုိးမႈရွိေၾကာင္းကိုလည္း ရိပ္စားမိႏိုင္သည္။

ဥပမာအားျဖင့္ အရွင္မဟာရ႒သာရကိုယ္ေတာ္ရွင္က ၎၏ေတာလား ဒုတိယပိုဒ္တြင္ “ေမာင္ေထြးတို႔ေလာ၊ မယ္တို႔ေလာဟု”ဟူ၍ ေရးသားခဲ့သည္ကို အရွင္ဇယႏၲာဘိဓဇက သူ၏ေတာလား တတိယပုိဒ္တြင္ “ေမာင္မယ္တို႔ေလး၊ မယ္တို႔ေအးဟု” ဟူ၍၎၊ အရွင္မဟာရ႒သာရက သူ၏ေတာလား တတိယပိုဒ္တြင္ “ေမ်ာက္ကႀကိဳးေခြ၊ ေဒါင္အိုးေ၀ႏွင့္၊ သံေျခေႂကြးေၾကာ္၊ ဖို-မ ေခၚလွ်က္” ဟုေရးစပ္ခဲ့သည္ကို အရွင္ဇယႏၲာဘိဓဇက ၎၏ ေတာလားမ်ားကို အပိုဒ္ခြဲျခားကာ ပထမပုိဒ္တြင္ “ေမ်ာက္ကႀကိဳးေခြ၊ ေခ်ကရင့္ရူ” ဟူ၍၎၊ ဒုတိယပိုဒ္တြင္ “ေဒါင္းလည္းအိုးေ၀၊ စံုၿမိဳင္ေျခမွာ” ဟူ၍၎ ေရးသားစပ္ဆိုေတာ္မူခဲ့သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ထုိ႔ျပင္လည္း ကာရန္ယူရာတြင္ အရွင္မဟာရ႒သာရက သူ၏ေတာလားတတိယပိုဒ္တြင္ “က်ားကရုတ္ရုတ္၊ သံၾကဳတ္ၾကဳတ္ႏွင့္၊ သစ္က်ဳတ္ေျပးလႊား” ဟုေရးသားခဲ့သည္ကို အရွင္ဇယႏၲာဘိဓဇက ၎၏ေတာလားပထမပိုဒ္တြင္ “၀က္လည္းရုတ္ရုတ္၊ ရွဥ့္ကတုတ္လွ်က္၊ သစ္က်ဳတ္က်ားမင္း၊ သံညင္းဒိန္းဒိန္း” ဟူ၍ အရွင္မဟာရ႒သာရ၏ ”ဥတ္ကာရန္”ကို အတုခိုးကာ စပ္ဆိုေတာ္ခဲ့ေၾကာင္း ခန္႔မွန္းႏိုင္သည္။

သို႔ရာတြင္ အရွင္မဟာရ႒သာရက သူ၏ေရးဟန္ကို ေတာလားပံုေျမာက္ေအာင္ အခ်ီအခ် ကာရန္မယူပဲ အခ်ပိုဒ္မ်ားကိုသာ “မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ စူးစူးတည္း၊ ေတာၾကက္တြန္သံ ျမဴးျမဴးတည္း၊ ေလျပည္ပ်ံ႕ပ်ံ႕ ပ်ဴးပ်ဴးတည္း၊ စိတ္ကေရာက္ခ်င္ ရူးရူးတည္း”ဟု ကာရန္တူေစလွ်က္ စပ္ဆိုေတာ္မူခဲ့ေသာ္လည္း အရွင္ဇယႏၲာဘိဓဇက သူ၏ေတာလား (၃)ပုိဒ္လံုးကို “ၾကဴးဓြန္႔ရွည္၍....ေပ်ာ္ျမဴးရဂံုေပတကား”ဟူ၍၎၊ “ဖူးညြန္႔စည္၍....ေခၚထူးအစံုေပတကား”ဟူ၍၎၊ “က်ဴးကြန္႔မည္၍....ေျမာ္ဘူးမႀကံဳေလတကား”ဟူ၍၎ ရတုေရးဟန္ျဖင့္ ဖြဲ႔ႏြဲ႔သီကံုးထားသည္ကို သတိျပဳမိႏိုင္သည္။ ယင္းသို႔အားျဖင့္ ေတာလားကို အခ်ီအခ်ကာရန္တူေစလွ်က္ ေရးသားထားေသာ အဖြဲ႔အႏြဲ႔ေၾကာင့္ ေတာလားေခတ္ႏွင့္ ရတုေခတ္ႏွစ္ခုတို႔၏ စပ္ကူးမတ္ကူးကာလကို ေဖၚညႊန္းခဲ့ေလသေလာဟု ေတြးေတာယူဆမိသည္။ အရွင္ဇယႏၲာဘိဓဇ၏ ေတာလားမ်ားကို ဆက္လက္၍ ရႈစားၾကပါကုန္....။



(ပ) ၾကဴးဓြန္႔ရွည္၍၊ ေရၾကည္ပတ္ယွက္၊ သည္ၿမိဳင္ခ်က္မွာ၊ ၾကင္ဘက္မပါ၊ ေနာင္တည္းသာလွ်င္၊ ရႈရာသြယ္သြယ္၊ စိတ္၀မ္းငယ္မွ်၊ သြတ္လွယ္တံု႔ေခါက္၊ ကိုင္းခက္ေလွ်ာက္လ်က္၊ ေမ်ာက္ကႀကိဳးေခြ၊ ေခ်ကရင့္ရူ၊ ျဖဴကေက်ာ္သည္း၊ ဆင္ေျပာင္ဟည္း၍၊ ၀က္လည္းရုတ္ရုတ္၊ ရွဥ့္ကတုန္႔လ်က္၊ သစ္ၾကဳတ္က်ားမင္း၊ သံညင္းဒိန္းဒိန္း၊ က်ားဟိန္းသာရႊင္၊ သမင္ကတစ္၊ ယုန္က်စ္က်စ္ႏွင့္၊ ထစ္သည့္ဆတ္စိုင္၊ ၿမိဳင္ကေအး၍၊ လြမ္းေရးသြယ္ပံု၊ သာခန္းစံုမွာ၊ မႀကံဳလွည့္ဘူး၊ ေထြဆန္းထူးသည္။ ။ေပ်ာ္ျမဴးရဂံုေပတကား။



(ဒု) ဖူးၫြန္႔စည္၍၊ ျမရည္အဟန္၊ ၿမိဳင္ေတာဌာန္၌၊ ေႏြသန္ၿမိတ္တြင္း၊ ပန္းသင္းသင္းႏွင့္၊ ညွင္းညွင္းေလျပည္၊ ဆီးၾကည္ၾကည္မွာ၊ ေရႊရည္ရစ္ႏႊဲ၊ တသဲသဲတည့္၊ ၀ဲကာျမဴး၍၊ ၾကဴးလွည့္ေသာေသာ၊ ေရႊဥၾသႏွင့္၊ ၾကက္ေတာေက်ာ္ေက်ာ္၊ ဖိုမေခၚလ်က္၊ ငွက္ေတာ္က်ည္က်ည္၊ ေခါက္ရွည္ျမည္က၊ ေရႊျပည္စိုးတည့္၊ သာႏုိး၏ဟု၊ ကိုယ့္မည့္မီမီ၊ ငွက္ဇီ၀ဇုိ၀္း၊ ေတာလွ်ိဳးသံႀကီး၊ က်ီးကအိုးအာ၊ လင္းျပာညည္းညည္း၊ တခ်ည္းခ်ည္းႏွင့္၊ ေဒါင္းလည္းအိုးေ၀၊ စံုၿမိဳင္ေျခမွာ၊ တ်ာေတသံေလး၊ ရင့္ကာေႂကြးလ်က္၊ ေအးငယ္တို႔လား၊ မယ္တို႔လားဟု၊ သာျဖားေသြးခ်ိဳ၊ ခ်စ္ဘြယ္ဆို၍၊ ႏွစ္ကိုယ္ယွဥ္ပူး၊ ရႊင္ၾကည္ျမဴးသည္။ ။ေခၚထူးအစံုေပတကား။



(တ) က်ဴးကြန္႔မည္၍၊ မိုးစည္ညဳန္းညဳန္း၊ တအုန္းအုန္းတည့္၊ ထစ္ခ်ဳန္းပတ္ၿခိမ့္၊ တနိမ့္နိမ့္လွ်င္၊ ယိုလိမ့္ဘနန္း၊ သက္တင္ရန္းလည္း၊ နီျမန္းေစြးေစြး၊ ပိုက္ကာေကြးလ်က္၊ ေဒြးေဘာ္စံုေႏွာ၊ စံုေျခေတာသို႔၊ ရြက္ေၾကာညွာႏု၊ ခါမလုဘဲ၊ ရတုဆန္းေထြ၊ စန္းေရေက်ာက္စက္၊ စိမ့္သြက္သြက္တည့္၊ ဧျမက္ၾကည္ၾကည္၊ နတ္ဆည္ကန္၀ွမ္း၊ စံုရိပ္ခ်မ္း၀ယ္၊ တမ္းလြမ္းဘြယ္ေပ၊ မ်က္ျခည္ေ၀မွ်၊ ခ်ိဳေလျခည္ေႏွာ၊ ေ၀ရီေရာလ်က္၊ ေတာလည္းသာေထြ၊ ေရလည္းသာေခါင္၊ ေတာင္လည္းသာဆန္း၊ ပန္းလည္းေမႊးေမႊး၊ ငွက္ေက်းစံုတူ၊ တအူအူႏွင့္၊ ရင့္ရူရုန္းရုန္း၊ ပိတုန္း၀ဲကြန္႔၊ ၿမိဳင္ယံ၀ွန္႔တြင္၊ ညွာၫြတ္သြယ္သြယ္၊ ၀တ္ရက္သြယ္၍၊ ေမာင္မယ္တို႔ေလး၊ မယ္တို႔ေအးဟု၊ ဟာေလးေဟလာ၊ ခ်စ္ပ်ဴငွါႏွင့္၊ ေထြရာဆန္းျပား၊ ျမင္လွည့္ျငားက၊ ၀မ္းပါးၾကည္ႏူး၊ ဆြတ္ပ်ံ႕ပ်ဴးသည္။ ။ေျမာ္ဘူးမႀကံဳေလတကား။

မွတ္ခ်က္။ ။ဓာတ္ပံုမ်ားကို အြန္လိုင္းမွ ယူထားပါေၾကာင္း။