အရွင္မဟာရ႒သာရ၏ ေရႊစက္ေတာ္သြားေတာလား

(ပ) ေအာင္ေဇယ်တု၊ က်မ္းဂန္ရႈ၍၊ ဂမုဓာတ္ရ၊ ဓာတြတၳျဖင့္၊ ဂမနသဒၵါ၊ ေၾကာင္းခ်င္းရာကို၊ လကၤာကံုးသီ၊ လမ္းစဥ္စီအ့ံ၊ ေရာင္ညီေလးဦး၊ ျဖစ္ခဲ့ထူးတြင္၊ ေတာင္က်ဴးလက်္ာ၊ ဒကၡိဏာဟု၊ ဒီပါကြ်န္းျမတ္၊ မိုးနတ္ဣႏၵာ၊ ေျမာက္မွာကြ်န္းသူ၊ မတူၾကျငား၊ ဘုရားျမတ္စြာ၊ စၾကာစိုးရ၊ သည္ကျဖစ္ေပ၊ သေႏၶတည္ၾကည္၊ ေကာင္းညြန္႔စည္လ်က္၊ နတ္ျပည္နိဗၺာန္၊ ကူးဆိပ္မွန္ဟု၊ ဘုန္းသန္သက်၊ မုနိႏၵလ်င္၊ ရႊင္ပ်ၾကည္ျဖဴ၊ ေဟာေတာ္မူသည္၊ ေလးဆူကြ်န္းျမတ္၊ ဘုန္းထြတ္သီရိ၊ တမၸဒိထက္၊ ေက်ာ္သိထင္ရွား၊ ေက်းဇူးမ်ား၏၊ နဂါးမုဆိုး၊ ရုိက်ိဳးေတာင္းပန္၊ ပူေဇာ္ရန္ဟု၊ နမၼဒါနား၊ ရာ့တစ္ပါးႏွင့္၊ ေတာင္ဖ်ားေက်ာက္ထိပ္၊ နင္းႏွိပ္ရာေတာ္၊ ႏွစ္ေဘာ္ေရႊစက္၊ ေရာက္ၿပိဳးျပက္သည္။ ။ဖိုလ္မဂ္နိဗၺာန္ စူးစူးတည္း။

(ဒု) စူးစူးနိဗၺာန္၊ ေရာက္မည္မွန္၍၊ ဧကန္တေဆာ၊ ယာယီေၾကာကို၊ သေဘာစိုက္စိုက္၊ လမ္းရိုးလိုက္ေသာ္၊ ေတာရုိက္ကမ္းဆင္း၊ ကုန္းက်င္းေခ်ာင္းေျမာင္၊ ေျမာက္ေတာင္မိႈင္းေ၀၊ သစ္ပင္ေတြႏွင့္၊ ပင္ေျခက်င္းက်င္း၊ ပန္းအင္ၾကင္းလည္း၊ ခက္ခ်င္းခိုက္ထိ၊ ေစာင္းႀကိဳးညွိသို႔၊ ႏွမိႏွေျမာ၊ လြမ္းဘြယ္ေပါစြာ့၊ ေတာင္ေတာ၀န္းက်င္၊ သုိ႔ရာတြင္မူ၊ အၾကင္ေတာင္သူ၊ လြမ္းေစဟူသို႔၊ လ်ံဆူေထြျပား၊ ငွက္အမ်ားလည္း၊ ပ်ားသို႔ခ်ိဳေအး၊ ရင္ရူေႂကြးလ်က္၊ ေမာင္ေထြးတို႕ေလာ၊ မယ္တို႔ေလာဟု၊ သေဘာႏႈတ္ဆက္၊ ေမးၾကလ်က္တည့္၊ လင္း၀က္ေတာလွ်ိဴး၊ ဥခ်ိဳးငွက္ပ်င္း၊ ေျပးဆင္းငွက္ခါး၊ သစ္ပင္ဖ်ားက၊ သိန္းက်ားစြန္ရဲ၊ လင္းၿမီးဆြဲလည္း၊ ႀကဲႀကဲစစ္စစ္၊ ျမည္က်စ္ထိုးဆြပ္၊ ေျမ၀ပ္ဘီလံုး၊ ေျပးတံုးအနီး၊ ေတာသူဘီးလည္း၊ ေျမႀကီးနိမ့္ျမင့္၊ ပ်ံအားတင့္ရွင့္၊ ေဘာ္ႏွင့္မကြာ၊ ခ်စ္လွ်ာမေလ်ာ့၊ သံေသာ့ေသာ့ႏွင့္၊ ေဆာ့သည့္ႏႈတ္သီး၊ ၿမိဳင္ေတာက်ီးလည္း၊ သံႀကီးအာအာ၊ ခါကတုတ္တုတ္၊ ရွဥ္စုတ္စုတ္ႏွင့္၊ ဘုတ္ကၿငိမ့္ၿငိမ့္၊ တအိမ့္အိမ့္လွ်င္၊ သိမ့္သိမ့္ေတာလံုး၊ သံေပါင္းရံုး၍၊ ပတ္ကံုးၿမိဳင္နက္၊ အုတ္က်က္က်က္သည္။ ေတာၾကက္တြန္သံ ျမဴးျမဴးတည္း။

(တ) ေတာၾကက္တြန္ျမဴး၊ ေက်းငွက္က်ဴး၍၊ သံၾကဴးျမည္စည္၊ စက္ရိပ္လည္၍၊ ေနျခည္၀င္ေျမာက္၊ ဆည္းဆာေရာက္ေသာ္၊ ေမ်ာက္ကႀကိဳးေခြ၊ ေဒါင္းအိုးေ၀ႏွင့္၊ သံေျခေႂကြးေၾကာ္၊ ဖို-မေခၚလ်က္၊ ေတာက္ေက်ာ္တြန္သြား၊ ငွက္ငႏြားလည္း၊ ေတာဖ်ားၿမိဳင္ေခ်ာက္၊ ပင္ရိပ္ေအာက္တြင္၊ ေသေသာက္ၾကဴးငွက္၊ ေသေသာလ်က္တည့္၊ ေတာင္ထက္က်ဴးျမည္၊ ၀န္တင္သည္လည္း၊ ထိုးမည္ေစာင္ေစာင္၊ ေတာေကာင္ေပ်ာ္ေမြ႕၊ ဓေလ့ဖိုးေခါင္၊ ေခၚေယာင္ဖန္မ်ား၊ ေတာလံုးၾကားေအာင္၊ က်ားကရုတ္ရုတ္၊ သံၾကဳတ္ၾကဳတ္ႏွင့္၊ သစ္က်ဴတ္ေျပးလႊား၊ ေၾကာင္ပါးေျပးခုန္၊ ေဆြ႕ဟုန္ေျပးသန္း၊ ႏြယ္တန္းကိုင္ေလွ်ာက္၊ သစ္ေတာက္ငွက္ေတာ္၊ သံေက်ာ္ဆက္ရက္၊ ၿမီးဆက္ဖားဖား၊ ေခြးက်ားေခြးေရႊ၊ ၀ံပုေလြႏွင့္၊ ေခ်ကလည္းေဟာက္၊ ေတာက္သည့္သမင္၊ ေတာ၀န္းက်င္၌၊ ဆင္ကက်ိဳးက်ည္၊ ေပ်ာ္ဘြယ္စည္သည္။ ေလျပည္ပ်ံ႕ပ်ံ႕ ပ်ဴးပ်ဴးတည္း။



(စ) ပ်ံ႕ပ်ဴးေလျပည္၊ အလြမ္းစည္လ်က္၊ လမ္းစည္ဆက္ေသာ္၊ ခ်ိဳးငွက္လည္ေျပာက္၊ ကြ်မ္းေဘာ္ေပ်ာက္သို႔၊ နားေထာက္ကြန္႔ျမဴး၊ သံၿပိဳင္က်ဴးလ်က္၊ တစ္ဦးတိုက္က၊ တစ္ဦးခ်၍၊ ဖိုမလင္းျပာ၊ တြန္သံသာႏွင့္၊ ဆပ္ျပာစမ္းတြင္၊ ေတြ႕ႀကိမ္ျမင္ေသာ္၊ စံုလင္ဖိုမ၊ နိမိတ္ျပ၏၊ ဉာဏက၀ိ၊ ပ႑ိတစစ္၊ ငါတည္းျဖစ္မူ၊ အႏွစ္သာရ၊ သံုးဘံုမွ်၏၊ အစအလယ္၊ အဆံုး၀ယ္၌၊ ဓိပၸါယ္ကြ်မ္းသိ၊ မွတ္သားမိလ်က္၊ ဇာတိလိုက္ေလ်ာ္၊ ခ်ိဳးႏွစ္ေဖာ္မူ၊ ရႊင္ေပ်ာ္အၿမဲ၊ လည္ခ်င္းတဲြ၍၊ မကြဲတူကြ၊ ေနသည္ဆေသာ္၊ ကာမလူ႕ေဘာင္၊ မေရွာင္ႏိုင္ေခ်၊ ညာေၾကေက်ာ္ေစာ၊ သေဘာစင္စစ္၊ ရွင္၏ျဖစ္မွ၊ တဆစ္လူ႕ခြင္၊ ၀င္လ-ဦးမည္၊ ခ်စ္ၾကည္မ်ိဳးႏြယ္၊ ဥစၥာႂကြယ္သည္၊ လူ၀ယ္လူေကာင္း၊ အေၾကာင္းရံုးစည္း၊ ျဖစ္မည္တည္းဟု၊ စနည္းနိမိတ္၊ ခ်ိဳး၏ဟိတ္ကို၊ တိတ္တိတ္မွတ္ယူ၊ ႏွလံုးမူလ်က္၊ မပူမဆာ၊ ေရသီတာသို႔၊ မ်က္ႏွာရႊင္လန္း၊ မပန္းမၫႈိး၊ အင္အားႀကိဳးလ်က္၊ အက်ိဳးရွိမည္၊ မၾကည္စိတ္မႈန္း၊ တစ္ကုန္းဆင္းသက္၊ တစ္ကုန္းတက္၍၊ ၿမိဳင္နက္သာေမာ၊ စံုတေၾကာ၌၊ တစ္ေတာထြက္၀င္၊ တစ္ေတာျမင္ႏွင့္၊ တစ္ပင္ရိပ္နား၊ တစ္ပင္သြားေသာ္၊ ေတာဖ်ားၿမိဳင္နက္၊ လမ္းခ်က္စူးစမ္း၊ ရိပ္ဖမ္းေဆြးေႏြး၊ ဘေထြးတစ္ေယာက္၊ ရဲေခါင္ေျမာက္ႏွင့္၊ ခ်စ္ေရာက္လည္သီး၊ ဦးရည္းတလည္၊ ခ်စ္ၾကည္ျမတ္ေလး၊ လုပ္ေကြ်းမ-စ၊ ၫႊန္ျပလမ္းရိုး၊ ေတာင္ႏွယ္ကိုး၍၊ ခ်ဳပ္မိုးရီည၊ သြားကုန္ၾကသည္။ စိတ္ကေရာက္ခ်င္ ရူးရူးတည္း။

မွတ္ခ်က္။ ။ ျမန္မာသကၠရာဇ္ (၁၃၂၉)၊ သာသနာႏွစ္ (၂၅၁၁)၊ ခရစ္ႏွစ္ (၁၉၆၇)ခု၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ဟံသာ၀တီပံုႏွိပ္တိုက္မွ ထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာ “ရွင္ဥတၱေက်ာ္၊ ရွင္မဟာရ႒သာရ ေတာလားမ်ားႏွင့္ အျခားေတားလား၊ ေရလားမ်ား” စာအုပ္မွ ကူးယူေ၀ငွ ေဖၚျပအပ္ပါေၾကာင္း။ ဓာတ္ပံုမ်ားကို အြန္လိုင္းမွ ရယူထားျခင္းျဖစ္သည္။