ငါ့ေရွ႕မွာလာရပ္
မခန္႔တဲ့ မင့္ပံုစံ
မၿဖံဳတဲ့ ဟန္မူယာ
ငါ့ကို လာလာၾကည့္
မင့္မ်က္စိ ျပဴးက်ယ္
တကယ္ကို မုန္းဖို႔ေကာင္း
မင့္အေၾကာင္း ငါအသိဆံုး။
အိပ္ယာ၀င္ခါနီး
မင့္မ်က္ႏွာသစ္
ငါ့ကို ျပဴးၾကည့္ခိုက္
သြားလဲ တိုက္လိုက္ေသး
ငါရြံတတ္တာ မင္းအသိ
မင့္သြားတိုက္တဲ့အခါ
ငါ့မွာ အသက္ေအာင့္
အေနမေျဖာင့္ဘူး။
အၾကမ္းပတမ္း သြားတိုက္
အစက္ေတြ ထြက္စင္
ငါ့မ်က္ႏွာျပင္ ၾကည့္မေကာင္း
မင့္ သုတ္ေပးေဖၚေတာ့ရသား
ဒါေပမဲ့ ငါသိတယ္
မင့္မ်က္ခြက္ ဆုိးဆိုး
ပံုအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
ျပဴးတစ္ခါ က်ယ္တစ္လွဲ႔
ရြဲ႕တစ္ခါ မဲ့တစ္လွဲ႔
ဟန္မတည့္တဲ့ မ်က္ခြက္
ၾကည့္တဲ့အခါ ၾကည္လင္
ပီျပင္ေအာင္ဆိုတာကို။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ
က်ိဳးက်ဲတဲ မင့္သြားအၾကား
အစားမ်ားလို႔ အသားညွပ္
အေနမတတ္ျဖစ္တဲ့အခါ
ငါ့ေရွ႕မွာ လာရပ္
သြားၾကားက အသားထုတ္
ေကာ္ႏႈတ္ဖို႔ မင္းျပင္
ေတြးရင္းေတာင္ ငါအံခ်င္တယ္။
တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့
မင့္မ်က္ႏွာေပၚက မုတ္ဆိတ္
ပါးသိုင္းနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေမြး
ကုလားက အေဖေခၚ
အျမင္မေတာ္ရွိကာမွ
ဖုတ္ဖတ္ခါ ေရဆြတ္
ဆပ္ျပာနဲ႔ နာနာပြတ္ၿပီး
မင့္မ်က္လံုးနင္းကန္ၿဖဲ
ငါ့ကို ရဲရျဲပဴးၾကည့္
တစ္ခ်က္မွ မမွိတ္ဘူး
ဓားထိမွာေတာ့ မင္းေၾကာက္သား။
တစ္ခုေတာ့ ငါေျပာမယ္
မင္း မုတ္ဆိတ္ရိပ္ၿပီးတိုင္း
မင္းလိမ္းတဲ့ After-shave
ဘာတံဆိပ္လဲ ငါမသိ
ေမႊးရနံ႔သင္းသင္း
ငါ့ေရွ႕က ျဖတ္ဆင္းတဲ့အခါ
ငါ့မွာ ရွဴရိုက္
အဲဒါ ငါ့အႀကိဳက္ေပါ့။
ငါဆိုတဲ့ ငါက
မဟုတ္တာ မေျပာဘူး
ဟုတ္တာပဲ ေျပာမယ္
မင္းနားလည္ထား
ငါေျပာတဲ့ စကား
ခါးခ်င္လဲ ခါးမယ္
နားလည္ဖို႔ အဓိက
မွန္တာမွ မေျပာရင္
ငါနာမည္ပ်က္လိမ့္မယ္
ငါက မရွိတာႀကံမေျပာ
မသိတာ ဟန္သေဘာမေဆာင္တတ္
မင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက
အသိဉာဏ္မဲ့တဲ့
ၾကည့္မွန္တစ္ခ်ပ္။
မခန္႔တဲ့ မင့္ပံုစံ
မၿဖံဳတဲ့ ဟန္မူယာ
ငါ့ကို လာလာၾကည့္
မင့္မ်က္စိ ျပဴးက်ယ္
တကယ္ကို မုန္းဖို႔ေကာင္း
မင့္အေၾကာင္း ငါအသိဆံုး။
အိပ္ယာ၀င္ခါနီး
မင့္မ်က္ႏွာသစ္
ငါ့ကို ျပဴးၾကည့္ခိုက္
သြားလဲ တိုက္လိုက္ေသး
ငါရြံတတ္တာ မင္းအသိ
မင့္သြားတိုက္တဲ့အခါ
ငါ့မွာ အသက္ေအာင့္
အေနမေျဖာင့္ဘူး။
အၾကမ္းပတမ္း သြားတိုက္
အစက္ေတြ ထြက္စင္
ငါ့မ်က္ႏွာျပင္ ၾကည့္မေကာင္း
မင့္ သုတ္ေပးေဖၚေတာ့ရသား
ဒါေပမဲ့ ငါသိတယ္
မင့္မ်က္ခြက္ ဆုိးဆိုး
ပံုအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔
ျပဴးတစ္ခါ က်ယ္တစ္လွဲ႔
ရြဲ႕တစ္ခါ မဲ့တစ္လွဲ႔
ဟန္မတည့္တဲ့ မ်က္ခြက္
ၾကည့္တဲ့အခါ ၾကည္လင္
ပီျပင္ေအာင္ဆိုတာကို။
တစ္ခါတစ္ေလမွာ
က်ိဳးက်ဲတဲ မင့္သြားအၾကား
အစားမ်ားလို႔ အသားညွပ္
အေနမတတ္ျဖစ္တဲ့အခါ
ငါ့ေရွ႕မွာ လာရပ္
သြားၾကားက အသားထုတ္
ေကာ္ႏႈတ္ဖို႔ မင္းျပင္
ေတြးရင္းေတာင္ ငါအံခ်င္တယ္။
တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့
မင့္မ်က္ႏွာေပၚက မုတ္ဆိတ္
ပါးသိုင္းနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းေမြး
ကုလားက အေဖေခၚ
အျမင္မေတာ္ရွိကာမွ
ဖုတ္ဖတ္ခါ ေရဆြတ္
ဆပ္ျပာနဲ႔ နာနာပြတ္ၿပီး
မင့္မ်က္လံုးနင္းကန္ၿဖဲ
ငါ့ကို ရဲရျဲပဴးၾကည့္
တစ္ခ်က္မွ မမွိတ္ဘူး
ဓားထိမွာေတာ့ မင္းေၾကာက္သား။
တစ္ခုေတာ့ ငါေျပာမယ္
မင္း မုတ္ဆိတ္ရိပ္ၿပီးတိုင္း
မင္းလိမ္းတဲ့ After-shave
ဘာတံဆိပ္လဲ ငါမသိ
ေမႊးရနံ႔သင္းသင္း
ငါ့ေရွ႕က ျဖတ္ဆင္းတဲ့အခါ
ငါ့မွာ ရွဴရိုက္
အဲဒါ ငါ့အႀကိဳက္ေပါ့။
ငါဆိုတဲ့ ငါက
မဟုတ္တာ မေျပာဘူး
ဟုတ္တာပဲ ေျပာမယ္
မင္းနားလည္ထား
ငါေျပာတဲ့ စကား
ခါးခ်င္လဲ ခါးမယ္
နားလည္ဖို႔ အဓိက
မွန္တာမွ မေျပာရင္
ငါနာမည္ပ်က္လိမ့္မယ္
ငါက မရွိတာႀကံမေျပာ
မသိတာ ဟန္သေဘာမေဆာင္တတ္
မင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက
အသိဉာဏ္မဲ့တဲ့
ၾကည့္မွန္တစ္ခ်ပ္။
3 comments:
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ဗ်ာ
ကိုယ္စားခံစားခ်က္တယ္ေကာင္းပါလားဗ်
ကိုမင္းထက္လုပ္ပံုနဲ႔ ေရခ်ဳိးခန္းထဲက မွန္ေရွ႕ေရာက္ရင္ သတိထားရေတာ့မလို ပဲ း)
ေတာ္ေသးတာေပါ့ မေရြ ့လွ်ားနုိင္ေအာင္ ေရခ်ိဳးခန္း ထရံမွာ အေသကပ္ထားေပလို ့ ဒီေလာက္ပဲသူ ျမင္ရတာ ...
နူိ ့မို ့ဆိုရင္ ..တယ္မလြယ္ဘူး းးးး ))
Post a Comment