သူငယ္ခ်င္းသို႔ (၁၂)

သူငယ္ခ်င္းေရ႕ ဒီေန႔ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမၾကားခ်င္တဲ့အေၾကာင္းေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။ နားေထာင္ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊ နားမေထာင္ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ ကိုယ့္ကို ခင္တဲ့အေနနဲ႔ နားေထာင္ေပေတာ့။ ကိုယ့္မွာလဲ တိုင္ပင္စရာဆိုလို႔ ကိုယ့္လူႀကီးတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ။ ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ညစ္ေနတယ္။ ညစ္ေနတယ္ဆိုတာထက္၊ ကသိကေအာင့္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ေျပာရင္ ပိုမွန္မယ္ထင္တယ္။ ကသိကေအာင့္ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာထက္ ေ၀ခဲြမရျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမွန္ဆံုးျဖစ္မွာပဲ။ ဟုတ္တယ္။ ကိုယ့္စိတ္ေတြ ေ၀ခဲြမရတဲ့ ေ၀၀ါးမႈေတြနဲ႔ ႀကံဳေနရတယ္။ အဲဒီလို ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္ေနရသလဲဆိုရင္ေတာ့ “အခ်စ္” ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရခက္တဲ့ အရာတစ္ခုေၾကာင့္ပဲ သူငယ္ခ်င္း။

ကိုယ့္လူေတာ့ မသိဘူး။ ကိုယ္ကေတာ့ ဒီစကားလံုးကို ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သံုးမိတယ္။ မိဘေတြကိုလဲ ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာခဲ့တယ္။ အဘိုးအဘြားေတြကိုလဲ ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ ညီအကိုေမာင္ႏွမအရင္းေတြကိုလဲ ေျပာခဲ့ဘူးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလဲ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတာပဲ။ ေနာက္ၿပီး ေသြးသားမေတာ္တဲ့ ညီမေလးေတြလဲရွိေသးတယ္ဗ်ာ့။ သူတို႔ကိုလဲ ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာခဲ့တာပဲ။ ခ်စ္သူကိုေတာ့ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာတာ မဆန္းဘူးဆိုတာ ကိုယ့္လူႀကီးသိပါတယ္။ ေသြးသားေတာ္စပ္မႈမရွိတဲ့ ညီမေလးေတြကို ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတာ အႏၲရာယ္ႀကီးသလားဗ်ာ့။ အင္း ေမးသာေမးရတယ္။ ကိုယ့္လူကလဲ ဒီကိစၥမွာ ကိုယ့္ေလာက္မစြန္႔တဲ့လူဆိုေတာ့ သိခ်င္မွသိမွာ။ ဟားဟား။ အခ်င္းခ်င္းႏွိပ္ကြပ္ရတာ အရသာရွိသလိုက္တာ။

တကယ္ေျပာတာပါ သူငယ္ခ်င္းရာ။ အခုေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္မွာ အဲဒီျပႆနာေလးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာဗ်ာ့။ ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့မိတဲ့ အျပစ္ေပါ့။ ဒီစကားဟာ ေျပာတဲ့လူနဲ႔ နားေထာင္တဲ့လူ ႏွစ္ဦးတို႔ရဲ႕ရင္ထဲမွာ ေလးနက္မႈ အနည္းအမ်ားအလိုက္ ျပႆနာတက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ အခု ကိုယ္ေတာ့ နားလည္လာၿပီ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကိုယ္စဥ္းစားမိတဲ့ အခ်က္ေလးခ်က္ကို ေျပာျပမယ္ဗ်ာ။ မွန္ခ်င္လဲမွန္မယ္။ မွားခ်င္လဲမွားမယ္ေပါ့။ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ခံစားမႈ ျဖစ္စဥ္ေလးမ်ိဳးလို႔ နာမည္ေပးမယ္ဗ်ာ။ စဥ္းစားမိတာေလးေတြပါ။ အဲဒါေတြက ဘာလဲဆိုေတာ့----

(၁) တစ္ခါတေလ ေျပာတဲ့လူက ေလးေလးနက္နက္ေျပာလိုက္တယ္။ နားေထာင္တဲ့တစ္ဘက္သားက ေပါ့ေပါ့ေလးလုပ္ၿပီး အမွတ္တမဲ့ပံုစံနဲ႔ပဲ မွတ္သြားတယ္။ နားေထာင္သြားတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ရင္ ေျပာတဲ့လူမွာ ခံစားရတယ္။ နားေထာင္တဲ့လူမွာေတာ့ ၿပီးၿပီးေရာ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ေပ်ာက္သြားတာပဲ။
(၂) တစ္ခါတေလက်ေတာ့ ေျပာတဲ့လူက မေလးနက္ဘူး။ နားေထာင္တဲ့လူက ေလးေလးနက္နက္နားေထာင္သြားတတ္တယ္။ အဲလိုျဖစ္တဲ့အခါက်ေတာ့ နားေထာင္တဲ့လူဘက္မွာ ခံစားမႈျဖစ္ရတယ္။ ေျပာတဲ့လူဘက္မွာက်ေတာ့ အခမဲ့ထီထိုးရသလိုမ်ိဳးေပါ့။ ျပန္ခ်စ္မယ္ဆိုရင္လဲ အိုေက။ ျပန္မခ်စ္ဘူးဆိုရင္လဲ သေရေပါ့။
(၃) တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့ ေျပာတဲ့လူေရာ နားေထာင္တဲ့လူေရာ ခပ္ေပါ့ေပါ့ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ ဘာခံစားမႈမ်ိဳးမွ မျဖစ္ဘူး။
(၄) အဲ တစ္ခါတစ္ခါက်ျပန္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ ေလးနက္မႈေတြနဲ႔ ေျပာၾက၊ နားေထာင္ၾကတယ္။ အဲလိုအခါမ်ိဳးမွာေတာ့ အခ်စ္ျဖစ္ေပၚလာတတ္တယ္။ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ခ်စ္ရတဲ့အခ်စ္ေပါ့။ အဲဒီျဖစ္စဥ္ကေန သမီးရည္းစားျဖစ္သြားၾကတယ္။

ဒီျဖစ္စဥ္ေလးခ်က္ဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျဖစ္တတ္တဲ့ ေယဘုယ်သေဘာကို ကိုယ္နားလည္သလို ေျပာၾကည့္တာပါ။ ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ ခံစားမႈ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္းေအာက္မွာ အျခားပံုစံေတြနဲ႔လဲ ျဖစ္ေပၚႏိုင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိဦးမွာပါ။ အဲဒီေလးမ်ိဳးထဲမွာ အမွတ္ (၃) နဲ႔ အမွတ္ (၄)ကေတာ့ သူ႔ဘက္ကိုယ့္ဘက္ ၅၀/၅၀ ဆိုေတာ့ ဘာျပႆနာမွ သိပ္မတက္ႏိုင္ဘူး။ အမွတ္ (၁) နဲ႔ အမွတ္ (၂)မွာေတာ့ အခန္႔မသင့္ရင္ အေတာ္ႀကီးမားတဲ့ ျပႆနာမ်ိဳးေတြအထိ ျဖစ္လာႏိုင္တာေတြ႔ရတယ္။

ဥပမာ၊ ကိုယ္ကေျပာတဲ့လူဆိုပါေတာ့။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို သိပ္ခ်စ္မိလို႔ ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာမိတယ္။ ေျပာတယ္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ေလးေလးနက္နက္ကို ေျပာတယ္။ ကိုယ့္ဘက္ကေတာ့ ရာႏံႈးအျပည့္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ နားေထာင္တဲ့သူက အထက္ကေျပာခဲ့သလို ၿပီးၿပီးေရာလုပ္ၿပီး ခပ္ေပါ့ေပါ့ပဲ နားေထာင္သြားတယ္။ အေပါင္း/အႏႈတ္အေျဖတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးလဲ မေပးဘူး။ သို႔မဟုတ္ အႏႈတ္သေဘာရွိတဲ့ အေျဖမ်ိဳးကိုေပးခဲ့တယ္ ဆိုရင္ ေျပာမိတဲ့ ဖြင့္ဟမိတဲ့လူရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေလးနက္မႈမ်ားရင္မ်ားသလို ခံစားရတတ္တာ ေတြ႔ရတယ္။

ေနာက္ၿပီး ဒီအခ်က္မွာလဲ အေျဖေပးပံုအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိႏိုင္ေသးတယ္။ နားေထာင္တဲ့သူရဲ႕အေျဖဟာ အေပါင္းလကၡဏာကိုေတာ့ ျပပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ ရင္ထဲကလာတဲ့ အေပါင္းလကၡဏာမဟုတ္ဘူး။ ျပႆနာၿပီးလိုၿပီးျငားလုပ္ၿပီး ေပးလိုက္တဲ့ ႏႈတ္ဖ်ားကလာတဲ့ အေပါင္းလကၡဏာမ်ိဳး။ ဒီလိုလကၡဏာရွိတဲ့ အေျဖမ်ိဳးကို ရတဲ့(အခ်စ္ေရးဆိုမိတဲ့)လူဟာ အေတာ္ကံဆိုးတဲ့လူပဲ လို႔ဆိုရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ဘက္သားက သူ႔ကို ပါးစပ္ကအခ်စ္ကိုေပးသြားတာ။ ရင္ထဲကအခ်စ္ကို မေပးခဲ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေရရွည္မွာ ေရႊျပည္ေတာ္ေမွ်ာ္တိုင္းေ၀းဆိုတဲ့ ကိန္းဆိုက္ၿပီး တကယ္ခ်စ္လာႏိုးေမွ်ာ္ကိုးရင္း တျခားခ်စ္သူကိုလဲမရွာႏိုင္၊ လက္ရွိေျပာမိသူကိုလဲ မပစ္ရက္နဲ႔ ႏွစ္ဘက္ဆံုးရႈံးမႈမ်ိဳးနဲ႔ ႀကံဳရတတ္တယ္။

ေနာက္တစ္ခုက အမွတ္ (၂)ျပႆနာ။ ေျပာတဲ့လူက ႀကံဳလို႔၊ သို႔မဟုတ္ ႏႈတ္ေဆာ့ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ နားေထာင္တဲ့သူက တကယ္မွတ္သြားတယ္။ အဲဒီမွာတင္ ျပႆနာက၀င္ၿပီ။ တကယ္ခ်စ္တယ္ထင္ၿပီး အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနမိတတ္တယ္။ ေနာက္က်မွ မဟုတ္မွန္းသိရတဲ့အခါမွာ အရွက္ေတြဘာေတြကဲြထဲအထိ ျပႆနာတက္ႏိုင္တယ္။ ႏွလံုးေတြဘာေတြေတာင္ ထိခုိက္ႏိုင္တယ္။ ေျပာတဲ့လူကေတာ့ သ႔ူညာဥ္အလိုလိုက္ၿပီးေျပာလိုက္တာ တစ္ဘက္က တကယ္ထင္ၿပီး အခ်စ္ေတြေပး၊ ဘ၀ေတြပံုအပ္နဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ က်န္ရစ္ျဖစ္ၿပီး အခ်စ္ဆိုတဲ့အေပၚမွာ စိတ္နာသြားတတ္တယ္။

အဲဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရ၊ ကိုယ္နားလည္သလိုေျပာရရင္ေတာ့ ဒီအခ်စ္ဆိုတဲ့ဘာမွန္းမသိတဲ့အရာ သို႔မဟုတ္ အလြန္သိသာတဲ့အရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ရင္မနာဖို႔အေရးမွာ အေတာ့္ကို္စဥ္းစဥ္းစားစားလုပ္ၿပီး ေျပာဖို႔/နားေထာင္ဖို႔လိုတယ္လို႔ ကိုယ္ျမင္တယ္။ အဲလိုမဟုတ္ရင္ ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူနာမွာျဖစ္သလို သူ႔ေၾကာင့္လဲ ကိုယ္အညာခံဘ၀ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ကိုယ့္လူလဲ သတိထားေနာ္။ ရင္ထဲက မပါရင္လဲ ဖြင့္မေျပာနဲ႔။ သူ႔ဘက္က ေျပာလာရင္လဲ ဘယ္ကလာတဲ့ စကားလဲဆိုတာ နားေထာင္တတ္ေအာင္ႀကိဳးစား။ ဒါဆို ျပႆနာနည္းမယ္။ အခုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ္ႀကံဳေနရတဲ့ ျပႆနာကို ဆက္စဥ္းစားလိုက္ဦးမယ္။ အေျဖေတြ႔ရင္ ေျပာမယ္ဗ်ာ။ ဘိုင့္ဘိုင္။