ေသၿပီးသည္ေနာက္

ေကာင္းကင္ယံထက္၊ ၀ဲပ်ံငွက္လဲ
ေသမည့္ရက္ႀကံဳ၊ ေသခဲ့တံု၏။
ေတာင္စဥ္ဂူၾကား၊ ပုန္းသူမ်ားလဲ
လြတ္ျငားမရွိ၊ ေသတံုဘိ၏။
သမုဒ္ပင္လယ္၊ ပုန္းကာကြယ္လဲ
လြတ္ဘြယ္မရွိ၊ ေသရ၏ရွင့္။
ေဆး၀ါးဓာတ္စာ၊ ေကာင္းစားပါလဲ
ေသရြာလြန္ေျမာက္၊ ဘယ္သူေရာက္လိမ့္။

ေသမင္းနဲ႔ဆံု၊ ေသေန႔ႀကံဳေသာ္
ဘယ္ဘံုဌာန၊ ဘယ္ဘ၀ပင္
ေနရတံုဘိ၊ လြတ္မရွိေၾကာင့္
အသက္ရွင္စဥ္၊ ခဏတြင္၀ယ္
မ်ားပင္ေကာင္းမႈ၊ ႀကိဳးစားျပဳေလာ့။
လူ႔ရြာပြါးတိုး၊ လူ႔အက်ိဳးလဲ
မခိုးမ၀ွက္၊ သင္ေဆာင္ရြက္ေလ။

ဓနဥစၥာ၊ ဂုဏ္သိကၡာတို႔
ေသရြာေရာက္လင့္၊ က်ိဳးမျဖစ္ဘူး
ဆိုးညစ္ဆႏၵ၊ မွန္သမွ်ျဖင့္
ဓနဂုဏ္၀ါ၊ စည္းဥစၥာကို
မ်ားစြာရေရး၊ ေလးမေပးႏွင့္။

သင္ေသသြားေသာ္၊ သင့္အေဖၚကား
သင္ေခၚရာေနာက္၊ တေကာက္ေကာက္လိုက္
သင့္ေနာက္ၿမဲပါ၊ ကုသလာတည္း။
ထို႔ေၾကာင့္လူ႔ရြာ၊ ေနေသာခါ၀ယ္
မ်ားစြာေကာင္းမႈ၊ စုေဆာင္းျပဳေသာ္
ခုေရာေနာင္ပါ၊ သံသရာ၌
မွန္စြာေတြ႔ရ၊ ဘံုဘ၀သည္
သုခခ်မ္းသာ၊ စစ္စစ္တည္း။

(မေန႔ညက သန္းေခါင္ေက်ာ္ ၂း၂၆ မိနစ္အခ်ိန္တြင္ ဆံုးသြားရွာေသာ အသက္ ငါးဆယ္အရြယ္ရွိ ကမၻာေက်ာ္အဆိုေတာ္ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္အား ရည္စူး၍ ဤသံေ၀ဂကဗ်ာကို ေရးသားစပ္ဆိုပါသည္။