သတိႏွင့္ အသိ

စကၡဳႏွစ္ျဖာ၊ ပြင့္ေနပါလဲ၊
ျမင္ေအာင္မၾကည့္၊ မျမင္ဘိသို႔၊

ေသာတအဂၤါ၊ မခ်ိဳ႕ပါလဲ၊
အာရံုမမိ၊ မၾကား၏သို႔၊

သတိကိုယ္မွာ၊ မကပ္ပါမူ၊
ျမင္ရာၾကားရာ၊ အာရံုျဖာသည္၊
ဘယ္မွာ ကိုယ္သို႔ေရာက္အံနည္း?

အသိကိုယ္မွာ၊ ေပ်ာက္ေနပါမူ၊
စကၡဳေသာတာ၊ ထိုႏွစ္ျဖာသည္၊
ဘယ္မွာ အလုပ္လုပ္အံ့နည္း?

မရွိကိုသာ၊ ေတာင္းတပါမူ၊
လိုခ်င္ေလာဘ၊ စိတ္ဆႏၵသည္၊
ဘယ္မွာ လိုသို႔ျပည့္အံနည္း?

သတိ အသိ၊ ထင္ေအာင္ၾကည့္၊
မရွိကုိလဲ မစြဲႏွင့္။

သတိ အသိ၊ ၀င္ေအာင္ထည့္၊
အရွိကိုလဲ မလြဲႏွင့္။

မရွိကိုစြဲ၊ အရွိလြဲ၊
ဆင္းရဲသံသာ၊ ျမဲလိမ့္မည္။

သတိမၿမဲ၊ အသိနည္း၊
ငရဲခႏၶာ၊ စြဲလိမ့္မည္။