သူငယ္ခ်င္းသို႔ (၄)

ကိုယ္အဂၤလန္စေရာက္တဲ့ေန႔(၁၃/၀၉/၀၇)က မွတ္မိေသးတယ္။ ေနေတာ္ေတာ္သာတယ္။ သိပ္ေအးမယ္လို႔ထင္ခဲ့တာ၊ ေခြ်းေတာင္ျပန္တယ္ သူငယ္ခ်င္း။ ေန႔လည္စာစားပီး ကိုယ္ေနမယ့္အေဆာင္ေရာက္ေတာ့ ညေန(၃)နာရီေက်ာ္ေနၿပီ။ အေဆာင္ရွိတဲ့လူေတြကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ေပးထားတဲ့ေနရာမွာပဲ ပါလာတဲ့ပစၥည္းေတြ ဘာေတြထားလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ခဏနားတယ္။ ေရခ်ိဳးတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ခံစားလိုက္ရတာ တစ္ခုေျပာရဦးမယ္။

အဂၤလန္မွာရွိတဲ့ လူေနအိမ္ေတြက ႏွစ္ထပ္အိမ္ေလးေတြမ်ားတယ္။ အခန္းေတြလဲ က်ဥ္းတယ္။ အေၾကာင္းကို ရွာၾကည့္ေတာ့ သိပ္ခ်မ္းတဲ့တိုင္းျပည္မို႔ အေႏြးဓာတ္အလံုေလာက္ေပးႏိုင္ေအာင္ တမင္တကာ အခန္းေတြကို ခန္႔က်ဥ္းက်ဥ္းဖြဲ႔စည္းထားတယ္လို႔ ယူဆရတယ္။ ဟိုးေရွးေရွးကတည္းက အကြက္ခ်ၿပီး ေဆာက္ထားတာ။ ေရပိုက္လိုင္းေတြ၊ gas ပိုက္လိုင္းေတြ စနစ္တက်တပ္ဆင္ထားတယ္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး gas မီးဖိုကို သံုးရေပမဲ့ အင္ဒိယမွာလို gas အိုးေလးေတြကို ၀ယ္ၿပီးသံုးရတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။

မွတ္မိတယ္မို႔လား၊ ကိုယ္တို႔အင္ဒိယမွာေနတုန္းကဆို gas မီးဖိုေလးနဲ႔ ခ်က္စားၾကရတာ။ တစ္ခါကုန္ရင္ တစ္ခါသြားျဖည့္တဲ့ စနစ္ေပါ့။ အဂၤလန္မွာေတာ့ ခုနားကေျပာခဲ့သလိုပဲ အစကတည္းက ဘယ္နားဘာဆိုတဲ့အကြက္ခ်စီစဥ္ၿပီး ေဆာက္ထားတဲ့အတြက္ အဲဒီလို႔ gas ကုန္တဲ့အခါ သြားျဖည့္ရတာမရွိဘူး။ တစ္ခါတည္း ပိုက္လိုင္းတပ္ေပးထားတယ္။ အဲလိုတပ္လို႔ရေအာင္ကလဲ အိမ္ေတြကို အတဲြလိုက္ အတြဲလိုက္ အကြက္ရိုက္ ေဆာက္ထားရတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အိမ္သစ္ယာသစ္ေဆာက္တာမ်ိဳးမေတြ႔ရသေလာက္ပဲ။ အထူးသျဖင့္ လန္ဒန္ၿမိဳ႕မွာ လူေနအိမ္မေဆာက္ေတာ့ဘူး လို႔ေတာင္ ေျပာႏိုင္တယ္။ ေဆာက္ရင္လဲ တျခားအေဆာက္အဦးေတြပဲ ေဆာက္တာမ်ားတယ္။

ေျပာရင္းေျပာရင္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္လို႔ ရတဲ့ခံစားခ်က္ကိုေတာင္ ေမ့သြားၿပီ။ ကိုယ္ေရးခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ေတာ့ ဘာခံစားရလဲဆိုရင္ ၀ဋ္ေႂကြးတစ္ခုကို ေပးဆပ္ဖို႔မ်ား အဂၤလန္ႏိုင္ငံေရာက္လာသလား ေအာင့္ေမ့မိတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းေလးက က်ဥ္းရတဲ့အထဲ လူတစ္ကိုယ္စာ၀င္ဆန္႔ေလာက္ရံု ေရခ်ိဳးဇလားထဲ ဆင္းခ်ိဳးရတယ္။ သိပၸံေမာင္၀ေရးတဲ့ ေအာက္စဖိုဒ္တကၠသိုလ္မွတ္တမ္းထဲမွာလိုပဲ။ ဖတ္ဖူးတယ္မို႔လား။ ေရာက္စဆိုေတာ့ နည္းနည္းမွ အဆင္မေျပဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲ က်ယ္က်ယ္၀န္း၀န္း ေတာလဲေတာအလိုက္၊ ၿမိဳ႕လဲၿမိဳ႕အလိုက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခ်ိဳးရတယ္။ အခုေတာ့လဲ တစ္ႏွစ္ေတာင္ေနၿပီးၿပီဆုိေတာ့ ပံုမွန္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ဒါေမပဲ့ ကိုယ့္ျမန္မာကိုေတာ့ အစဥ္လြမ္းေနရဦးမွာပါပဲ သူငယ္ခ်င္း။

အဲဒီေတာ့ ကိုယ္ေျပာခဲ့တဲ့ ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ့ အရာေတြထဲမွာ ဒီအဂၤလိပ္တိုင္းျပည္မွာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရ၀င္ခ်ိဳးရတဲ့ကိစၥကိုလဲ ဒုကၡတစ္ခုလိ႔ု သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ ေအာ္ ဒီမွာေနေနေသးသမွ်ေတာ့ ဒီလိုပဲ သည္းခံၿပီး ၀င္စိမ္ေနရဦးေတာ့မွာပဲလို႔။ အခုဒီစာေရးေနတဲ့ခ်ိန္ဟာ လန္ဒန္မွာ ည(၁၀)နာရီခြဲေနၿပီ။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ မနက္(၄)နာရီေပါ့။ ကိုယ္က ညအိပ္ယာ၀င္ခါနီးမွာပဲ ေရခ်ိဳးတာမ်ားတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေရ ကိုယ္ခုနားေလးက ေျပာခဲ့တဲ့ေရခ်ိဳးဇလားထဲဆင္းၿပီး ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္။ ဘိုင့္ဘိုင္ေနာ္။ မနက္ဖန္လဲ ေက်ာင္းသြားရဦးမယ္။ ကိုယ္လဲ ေဒၚမာမာေအးလိုပဲ ေျပာစရာေလးေတြလဲ တစ္ပံုႀကီးက်န္ေသးတယ္။ ေနာက္မွ ဆက္ေျပာတာေပါ့။