သမိုင္းက်န္ေအာင္

ခပ္သိမ္းသူငါ၊ သတၱ၀ါတို႔၊
သခၤါရနယ္၊ ၿမွံဳးပင္လယ္တြင္၊
ငုတ္ကြယ္ေပ်ာက္လိုက္၊ ေပၚလာလိုက္ႏွင့္၊
ေပ်ာ္လိုက္ပါးလိုက္၊ ငိုရႈိက္လိုက္ႏွင့္၊
အႀကိဳက္ဆႏၵ၊ ဟူသမွ်လည္း၊
ကိုယ္ကလိုတိုင္း၊ မရခိုင္းဘူး။

သမိုင္းတြင္က်ယ္၊ ကမၻာ့နယ္တြင္၊
လူ႔၀ယ္ထင္ရွား၊ အသိမ်ားဖို႔၊
မွတ္သားဘြယ္ရာ၊ သုတစာႏွင့္၊
သူငါေကာင္းက်ိဳး၊ အမႈမ်ိဳးသာ၊
မရိုးမအီ၊ အစဥ္တည္လိမ့္။

ေသသည္ေနာက္ေၾကာင္း၊ သမိုင္းေကာင္းဖို႔၊
စုေဆာင္းႀကိဳးကုတ္၊ အားသြန္ထုတ္က၊
ပစၥဳပ္ခုခါ၊ စြန္႔၍ခြါေသာ္၊
သူငါအမ်ား၊ လူတို႔ၾကား၌၊
ႏႈတ္ဖ်ားေရပန္း၊ ပြင့္ကာလန္း၍၊
အလြမ္းသသ၊ က်န္ရစ္ရမည္၊
မွတ္ၾကကြယ္ရို႕၊ ေနာက္လူတို႔။

(အသက္ (၇၂) ႏွစ္အရြယ္တြင္ ကြယ္လြန္သြားရွာေသာ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာႀကီး အီၾကာေကြးအား ဤကဗ်ာျဖင့္ ဂါရ၀ျပဳပါသည္)