Sunday, March 28, 2010

ဆႏၵအက်ဥ္းသား




အဆန္လမ္းသို႔တက္ရင္း
ေနာက္သို႔ျပန္ငဲ့ၾကည့္
တြယ္တာစရာအျပည့္နဲ႔
သူရွိတဲ့ေနရာ
ငါမျပန္မေရာက္ႏိုင္ေတာ့
အေတြးထဲက ဆႏၵ
အေကာင္အထည္ မေဖၚႏိုင္တဲ့ငါ
သူ႔အတြက္ေတာ့ သူရဲေဘာေၾကာင္သူေပါ့။

ျမင္ခြင့္မရတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔
ၾကင္ခြင့္မရတဲ့ ေမတၱာေတြရယ္ေၾကာင့္
အိမ္မက္ကမၻာေဟာင္းရဲ႕ မွတ္တမ္းတစ္ပုဒ္
စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ထုတ္
တစ္ပတ္တကုတ္နဲ႔ ေရးသား
အေလးထားဖတ္မည့္သူရွာၾကည့္ေတာ့
ငါသိတာ ငါတစ္ေယာက္တည္း
ငါ့အေတြးနဲ႔ ငါ့စာ
ငါဟာ ငါ့ရဲ႕ ပရိသတ္
ကဲ ဘယ္ေလာက္ အထီးက်န္သလဲ?

ဆံုခြင့္ကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း
အေဖၚမရွိ အထီးက်န္ဘ၀မွာ
အက်ည္းတန္တဲ့ ေတးတစ္ပုဒ္သီဆိုဖို႔
ပုေလြအိုတစ္လက္ မႈတ္ၾကည့္ေတာ့
လ်ာပ်က္တဲ့ သံစဥ္မ်ား
ေတးသြားနဲ႔ မလိုက္ဖက္
ကြဲအက္ ရွတတနဲ႔
မလွပတဲ့ ျဖစ္စဥ္စု
ရသမဲ့တဲ့ ခ်စ္ခင္မႈေတြေပါ့။

2 comments:

pandora said...

ဒီလိုေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး
လာဖတ္ပါတယ္။ :)

ပန္းႏွင္းဆီ(ႀကယ္ကေလး) said...

ပေလြအိုရဲ့ အထီးက်န္ကမာၻ..း)