ေတာေတာင္မ်ားႏွင့္ ယင္းတို႔ပတ္၀န္းၾကင္တြင္ ေနထုိင္က်က္စားၾကေသာ ေက်းငွက္သာရကာမ်ားႏွင့္ သားရဲတိရစၧာန္တို႔၏ ပကတိသဘာ၀ကို ေပၚလြင္ေစလွ်က္ ေရးစပ္သီကံုးထားေသာ အခ်ီ+အခ်တူ၊ အခ်ီ+အခ်ကြဲ၊ အခ်ီတူ+အခ်ကဲြ၊ ကာရန္ရွိ+မဲ့ ကဗ်ာ ရတုမ်ားကို ေတာလားဟု ဆိုေၾကာင္း အထက္ေဖၚျပၿပီးေတာလားမ်ားက ၫႊန္းလ်က္ရွိသည္။ ယင္းေတာလားမ်ားကို အင္း၀ေခတ္စာဆိုရွင္မ်ားႏွင့္ ဟံသာ၀တီနန္းတြင္းစာဆိုအမတ္ပညာရွိမ်ားေရးစပ္ခဲ့ၾကေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။
ထိုမွတစ္ပါး ျမစ္ေၾကာင္းေတာက္ေလွ်ာက္ေနထိုင္က်က္စားကာ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ အသက္ေမြးျမဴေနၾကရရွာေသာ တံငါသည္မ်ား၏ ဘ၀ကို ပံုေဖၚလ်က္ ေရးစပ္သီကံုးထားေသာ ကဗ်ာရတုမ်ားကိုလည္း ဤေနရာ၌ “ေရလား” ဟု အမည္ေပးထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ေရလားရတုမ်ားကို ေရးခဲ့ေသာစာဆိုမ်ားမွာ က်ေနာ့္တြင္ရွိေသာ စာအုပ္ေလးပါစာရင္းအရ ႏွစ္ဦးသာရွိေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ မင္းသမႏၲရာဇာႏွင့္ ေထာင္သင္းမွဴးတို႔ျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ စာဆိုႏွစ္ဦးတို႔၏ အေၾကာင္းအရာအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေဖၚျပသင့္ေသာ္လည္း စာအုပ္စာတမ္းမျပည့္စံုသျဖင့္ ခ်န္လွပ္ထားရေတာ့သည္။ အခြင့္သင့္ေသာအခါတြင္ ဆက္လက္တင္ျပမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။ မင္းသမႏၲရာဇာ၏ ေရလားမ်ားကို ဖတ္႐ႈၾကပါကုန္။
(ပ) ထူးတဆန္းလွ်င္၊ ဖလ္နန္းရထား၊ ေျမာက္သို႔ပါး၍၊ လ,ကားတေပါင္း၊ ရြက္ေညာင္းဖူးခ်င္၊ ေႏြသစ္ယင္က၊ မင္းလြင္အံု႔ျပ၊ ေသာကာလ၀ယ္၊ ျမစ္မယဥ္ထန္၊ ေရေၾကာင္းဆန္၍၊ ကြ်မ္းရန္ေဖၚမဲ့၊ လာရခက္ေသာ္၊ အံ့ဘြယ္အပ၊ ျဖဴဆြသလဲ၊ ခဲလကမ္းေျမ႕၊ ျပင္ေထာင့္ေကြ၌၊ စုေ၀းေပ်ာ္တူ၊ ေရသူဖြယ္ရာ၊ တံငါလုပ္ဖမ္း၊ ႀကိဳးပန္းရွာမွီး၊ အသီးသီးတည့္၊ ပိုက္ႀကီးပိုက္ငယ္၊ ႏွစ္သြယ္၀မ္းပူ၊ ႀကီးငယ္ဟူသား၊ ပိုက္ျဖဴဗူးခင္း၊ ရကြင္းဒုိင္း၀န္း၊ လက္မတန္းႏွင့္၊ ရင္တြန္းလင္းဖက္၊ ယက္သဲ့ဗူးတင္း၊ ႀကီးငယ္သြင္းမွ၊ ပိုက္ကြင္းႏွလံုး၊ ၿမံဳးလည္းႏွစ္လီ၊ တပသီဇာ၊ သာရကာထက္၊ မွိန္းမက္ကြန္ႀကီး၊ တသီးရင္ကဲြ၊ ေသာင္လဲေသာင္ယံ၊ ပိုက္အိတ္ခံႏွင့္၊ ထံုးစံတ၀ိုက္၊ အစဥ္လုိက္၍၊ ခတ္၀ိုက္တန္းခို၊ ဘိဟုဆိုသည္၊ ေျခတိုလိပ္က၊ မက်န္ရတည့္၊ ျမစ္စတသြန္၊ လုပ္မႈပြန္သည္။ ။အလြန္ထူးဆန္းၾကယ္သကား။
(ဒု) ၾကဴးစခန္းလွ်င္၊ မွတ္မွန္းလတာ၊ အျဖာျဖာတည့္၊ ေရမွာေရလိုက္၊ စဥ္စိုက္စြဲလန္း၊ တံသုတ္က်မ္းဟု၊ ကြန္႔သန္းတတည္၊ လက္ၫိႈးလည္က၊ စသည္ဆိုင္းတန္း၊ လက္သန္းစုိးဟု၊ လက္ၫိႈးျပဳလည္း၊ နည္းဟုတသြယ္၊ ပိုက္ၾကမ္းငယ္ဟု၊ လူ၀ယ္လုပ္ေဆာင္၊ ကြင္းေထာင္ေရလည္၊ ဇာလည္ဇာေလာင္၊ ေျမွာပိုက္ေထာင္၍၊ လုပ္ေဆာင္ၾကလစ္၊ ေကာ္ကျဖစ္တည့္၊ မွတ္ရစ္ေစခ်င္၊ တုရင္ေျခေတာင္၊ အိတ္ေထာင္ေယာင္ႏွင့္၊ လူ႔ေဘာင္ႏွံ႔ျပား၊ ဘူးလႊားျမွားသြဲ႕၊ ပိုက္စာသဲ့က၊ ႂကြင္းမဲ့မထင္၊ ၾကမ္းငင္တုန္ဟိုက္၊ အူလိုက္ပက္ထုတ္၊ စမ္းစုတ္ဖက္တင္၊ ေထြေထြျဖင္မွ်၊ ျမစ္ခြင္ဧရာ၊ ဆန္ခဲလာေသာ္၊ ပမာတို႔ေလ၊ ၾကင္သည့္ေဆြဟု၊ ေထြေထြယူတမ္း၊ လြမ္းလည္းမခ်ိ၊ ေမွ်ာ္မိမိသည္။ ။မ်က္စိပင္ပန္းဘြယ္တကား။
(တ) ႐ူးဘနန္းလွ်င္၊ က်င့္ဆန္းခဲအင္၊ ႐ုပ္အသြင္ျဖင့္၊ ေသာင္ခြင္ေမာ္စာ၊ ေလွမွာေမွာက္ျပန္၊ တြန္းလွန္အားႀကိဳး၊ တင္ထိုးလက္လြန္၊ တတ္ပြန္ေဘးခတ္၊ အတတ္တစ္မ်ိဳး၊ စန္းထိုးရန္တား၊ လုပ္႐ုိးျပားသား၊ ျမွားတမ္းျမွားသုတ္၊ ခ်က္ျပဳတ္မေန၊ စင္းလွ်င္ေတတည့္၊ ခ်ေလဆူစည္း၊ ခ်င္လည္းခ်င္ေကာ္၊ လုပ္ေဖၚသတင္း၊ တိမ္ညင္းတြန္႔ကိုင္း၊ ပလိုင္းစဲြေလ၊ ငေႁမြခ်ိဳခ်ဥ္၊ ငစင္စတ္လႈိက္၊ ႏႈိးျပည့္၀ိုက္၍၊ ေရ၌ႏွံ႔မွ်၊ တံငါ့အမ်ိဳး၊ ရွာစားႀကိဳးလွ်က္၊ ေရ႐ိုး၌တြင္၊ ေသာေသာျဖင္မွ်၊ ေလာင္လ်င္ႏွင့္ရ၊ လက္ခ်တေထာက္၊ ႏိုင္ေရးေကာက္၍၊ သံေျမာက္ေၾကညာ၊ ဟိန္ဇာေဟးလား၊ အခ်င္းမ်ားႏွင့္၊ ေပ်ာ္ပါးဘြယ္တိ၊ သဲျဖဴခ်ိ၀ယ္၊ ထပ္ရွိစုေ၀း၊ လွဴႀကီးေပးသို႔၊ ငွက္ေက်း၀ဲပ်ံ၊ ျမည္သံေသာင္းေသာင္း၊ ျမစ္ေရေခ်ာင္း၌၊ ႀကံဳေတာင္းႀကံဳရ၊ ျမင္တို႔စြဟု၊ တလည္းတခါ၊ မယ့္မွာၫြတ္တိမ္း၊ ေခါင္းသို႔ယိမ္းသည္။ ။ေၾကာစိမ္းျမနန္းဘြယ္သကား။
ထိုမွတစ္ပါး ျမစ္ေၾကာင္းေတာက္ေလွ်ာက္ေနထိုင္က်က္စားကာ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ အသက္ေမြးျမဴေနၾကရရွာေသာ တံငါသည္မ်ား၏ ဘ၀ကို ပံုေဖၚလ်က္ ေရးစပ္သီကံုးထားေသာ ကဗ်ာရတုမ်ားကိုလည္း ဤေနရာ၌ “ေရလား” ဟု အမည္ေပးထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ေရလားရတုမ်ားကို ေရးခဲ့ေသာစာဆိုမ်ားမွာ က်ေနာ့္တြင္ရွိေသာ စာအုပ္ေလးပါစာရင္းအရ ႏွစ္ဦးသာရွိေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ မင္းသမႏၲရာဇာႏွင့္ ေထာင္သင္းမွဴးတို႔ျဖစ္သည္။ ဤေနရာတြင္ စာဆိုႏွစ္ဦးတို႔၏ အေၾကာင္းအရာအက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေဖၚျပသင့္ေသာ္လည္း စာအုပ္စာတမ္းမျပည့္စံုသျဖင့္ ခ်န္လွပ္ထားရေတာ့သည္။ အခြင့္သင့္ေသာအခါတြင္ ဆက္လက္တင္ျပမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ပန္ၾကားအပ္ပါသည္။ မင္းသမႏၲရာဇာ၏ ေရလားမ်ားကို ဖတ္႐ႈၾကပါကုန္။
----------------------------------------
(ပ) ထူးတဆန္းလွ်င္၊ ဖလ္နန္းရထား၊ ေျမာက္သို႔ပါး၍၊ လ,ကားတေပါင္း၊ ရြက္ေညာင္းဖူးခ်င္၊ ေႏြသစ္ယင္က၊ မင္းလြင္အံု႔ျပ၊ ေသာကာလ၀ယ္၊ ျမစ္မယဥ္ထန္၊ ေရေၾကာင္းဆန္၍၊ ကြ်မ္းရန္ေဖၚမဲ့၊ လာရခက္ေသာ္၊ အံ့ဘြယ္အပ၊ ျဖဴဆြသလဲ၊ ခဲလကမ္းေျမ႕၊ ျပင္ေထာင့္ေကြ၌၊ စုေ၀းေပ်ာ္တူ၊ ေရသူဖြယ္ရာ၊ တံငါလုပ္ဖမ္း၊ ႀကိဳးပန္းရွာမွီး၊ အသီးသီးတည့္၊ ပိုက္ႀကီးပိုက္ငယ္၊ ႏွစ္သြယ္၀မ္းပူ၊ ႀကီးငယ္ဟူသား၊ ပိုက္ျဖဴဗူးခင္း၊ ရကြင္းဒုိင္း၀န္း၊ လက္မတန္းႏွင့္၊ ရင္တြန္းလင္းဖက္၊ ယက္သဲ့ဗူးတင္း၊ ႀကီးငယ္သြင္းမွ၊ ပိုက္ကြင္းႏွလံုး၊ ၿမံဳးလည္းႏွစ္လီ၊ တပသီဇာ၊ သာရကာထက္၊ မွိန္းမက္ကြန္ႀကီး၊ တသီးရင္ကဲြ၊ ေသာင္လဲေသာင္ယံ၊ ပိုက္အိတ္ခံႏွင့္၊ ထံုးစံတ၀ိုက္၊ အစဥ္လုိက္၍၊ ခတ္၀ိုက္တန္းခို၊ ဘိဟုဆိုသည္၊ ေျခတိုလိပ္က၊ မက်န္ရတည့္၊ ျမစ္စတသြန္၊ လုပ္မႈပြန္သည္။ ။အလြန္ထူးဆန္းၾကယ္သကား။
(ဒု) ၾကဴးစခန္းလွ်င္၊ မွတ္မွန္းလတာ၊ အျဖာျဖာတည့္၊ ေရမွာေရလိုက္၊ စဥ္စိုက္စြဲလန္း၊ တံသုတ္က်မ္းဟု၊ ကြန္႔သန္းတတည္၊ လက္ၫိႈးလည္က၊ စသည္ဆိုင္းတန္း၊ လက္သန္းစုိးဟု၊ လက္ၫိႈးျပဳလည္း၊ နည္းဟုတသြယ္၊ ပိုက္ၾကမ္းငယ္ဟု၊ လူ၀ယ္လုပ္ေဆာင္၊ ကြင္းေထာင္ေရလည္၊ ဇာလည္ဇာေလာင္၊ ေျမွာပိုက္ေထာင္၍၊ လုပ္ေဆာင္ၾကလစ္၊ ေကာ္ကျဖစ္တည့္၊ မွတ္ရစ္ေစခ်င္၊ တုရင္ေျခေတာင္၊ အိတ္ေထာင္ေယာင္ႏွင့္၊ လူ႔ေဘာင္ႏွံ႔ျပား၊ ဘူးလႊားျမွားသြဲ႕၊ ပိုက္စာသဲ့က၊ ႂကြင္းမဲ့မထင္၊ ၾကမ္းငင္တုန္ဟိုက္၊ အူလိုက္ပက္ထုတ္၊ စမ္းစုတ္ဖက္တင္၊ ေထြေထြျဖင္မွ်၊ ျမစ္ခြင္ဧရာ၊ ဆန္ခဲလာေသာ္၊ ပမာတို႔ေလ၊ ၾကင္သည့္ေဆြဟု၊ ေထြေထြယူတမ္း၊ လြမ္းလည္းမခ်ိ၊ ေမွ်ာ္မိမိသည္။ ။မ်က္စိပင္ပန္းဘြယ္တကား။
(တ) ႐ူးဘနန္းလွ်င္၊ က်င့္ဆန္းခဲအင္၊ ႐ုပ္အသြင္ျဖင့္၊ ေသာင္ခြင္ေမာ္စာ၊ ေလွမွာေမွာက္ျပန္၊ တြန္းလွန္အားႀကိဳး၊ တင္ထိုးလက္လြန္၊ တတ္ပြန္ေဘးခတ္၊ အတတ္တစ္မ်ိဳး၊ စန္းထိုးရန္တား၊ လုပ္႐ုိးျပားသား၊ ျမွားတမ္းျမွားသုတ္၊ ခ်က္ျပဳတ္မေန၊ စင္းလွ်င္ေတတည့္၊ ခ်ေလဆူစည္း၊ ခ်င္လည္းခ်င္ေကာ္၊ လုပ္ေဖၚသတင္း၊ တိမ္ညင္းတြန္႔ကိုင္း၊ ပလိုင္းစဲြေလ၊ ငေႁမြခ်ိဳခ်ဥ္၊ ငစင္စတ္လႈိက္၊ ႏႈိးျပည့္၀ိုက္၍၊ ေရ၌ႏွံ႔မွ်၊ တံငါ့အမ်ိဳး၊ ရွာစားႀကိဳးလွ်က္၊ ေရ႐ိုး၌တြင္၊ ေသာေသာျဖင္မွ်၊ ေလာင္လ်င္ႏွင့္ရ၊ လက္ခ်တေထာက္၊ ႏိုင္ေရးေကာက္၍၊ သံေျမာက္ေၾကညာ၊ ဟိန္ဇာေဟးလား၊ အခ်င္းမ်ားႏွင့္၊ ေပ်ာ္ပါးဘြယ္တိ၊ သဲျဖဴခ်ိ၀ယ္၊ ထပ္ရွိစုေ၀း၊ လွဴႀကီးေပးသို႔၊ ငွက္ေက်း၀ဲပ်ံ၊ ျမည္သံေသာင္းေသာင္း၊ ျမစ္ေရေခ်ာင္း၌၊ ႀကံဳေတာင္းႀကံဳရ၊ ျမင္တို႔စြဟု၊ တလည္းတခါ၊ မယ့္မွာၫြတ္တိမ္း၊ ေခါင္းသို႔ယိမ္းသည္။ ။ေၾကာစိမ္းျမနန္းဘြယ္သကား။
2 comments:
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုမင္းထက္။
ဒီ ေရလားကို မဖတ္ဖူးေသးဘူး။ ေရးသူ မင္းသမႏၲရာဇာ ကိုလဲ မၾကားဖူးဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ စာဆိုရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိအက်ဥ္းေလး သိခ်င္ပါတယ္။
ရွာရဦးမယ္ ေမဓာေရ႕၊ ေတြ႔လို႔ကေတာ့ တင္ပီသာမွတ္၊ ဒါနဲ႔ ေမဓာေတြ႔ရင္လည္း ေျပာဦးေနာ္။ လွ်ိဳမထားေက်း။ း)
Post a Comment