မျမင္မေတြ႔ေပမဲ့
ရင္ေငြ႔ကို သူေလ ေႏြးေစေတာ့
အေတြးနဲ႔ေတာင္ ေပ်ာ္ရႊင္မိ
ျမင္သိေစခ်င္။
တမ္းတတိုင္း စိတ္မွာထင္
လိပ္ျပာပင္ ရင္ကို ႏိႈး
ခင္ပ်ိဳကို တိုးလို႔ခ်စ္ပါရဲ႕
ထာ၀ရပါပဲ။
ကြယ္ေတာ့လည္း မေမ့ႏိုင္သလို
ေတြ႔ေတာ့လည္း အလြမ္းၿပိဳင္မယ္
ဘယ္သူက ပိုခ်စ္မလဲ
ၿပိဳင္ရဲရင္ ၿပိဳင္။
ခ်စ္သူေတြ ဆံုတဲ့ေန႔မွာ
အေ၀းကမၻာေရာက္တဲ့ သူရယ္ေၾကာင့္
အပူသည္ အထီးက်န္လြမ္းရတယ္
ခ်စ္သူမ်ားေန႔။
No comments:
Post a Comment
The comment given by you is my teacher and treasure.