ႏွင္းေတြေ၀ေသာ ညတစ္ည

ညဥ့္နက္နက္ သန္းေခါင္ယံ
ျပဴတင္းေပါက္ အျပင္ဘက္
ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းတစ္ခု
ႏွင္းခဲြမီးေတြၾကားက ေဖြးလြတဲ့ ႏွင္းစက္မ်ား
ဇႏၷ၀ါရီေကသာရဲ႕ ႏွင္းဆီျဖဴ
၂၀၁၀ပါးျပင္ေပၚက မိတ္ကပ္လွလွ
မ်က္လံုးတစ္စံုက ဓာတ္ပံုရုိက္ယူလိုက္တဲ့အခါ
ရင္ထဲကို သူအေျပးေရာက္လာခဲ့

ျမင္ခြင့္မရတဲ့ အေ၀းေရာက္ ခ်စ္သူနဲ႔
ၾကင္ခြင့္မရတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ ပူမိတဲ့အခါ
မ်က္လံုးေတြက ႏွင္းစက္ကို ၾကည့္ေနေပမဲ့
ျမင္ေနရတဲ့ျမင္ကြင္းက သူ
ေအာ္ ေ၀းေနရဆဲပါပဲလား

ႏွင္းလႊာေတြဆီမွ အၾကည့္ကို ေရွာင္
သဥၨာေညာင္ရွိရာ အခန္းထဲျပန္၀င္လာေပမဲ့
ႏွင္းစက္မ်ားနဲ႔ အတူပါလာတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာ
အျပင္မွာ ခ်မ္းတယ္ ကိုရယ္
ကို႔ရင္ခြင္ထဲပဲ ခိုေနပါရေစေနာ္ တဲ့
ေအာ္ ေတြးေနရဆဲပါပဲလား

ေတြးစေတြကို ေမ့ေဖ်ာက္
ေ၀းရတာကို အတိတ္ေၾကာင့္လို႔ မွတ္ယူ
အရပ္ကူလို႔မရတဲ့ ငါ့ဘ၀
လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္ဖုိ႔အတြက္
လက္ပ္ေတာ့ပ္ေရွ႕မွာ ထိုင္လိုက္ေတာ့
မၿပီးေသးတဲ့ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္
တစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႔ ေစာင့္ႀကိဳ
ေအာ္ ေရးေနရဆဲပါပဲလား