ေတြးမိတိုင္း အသက္ရွဴၾကပ္တယ္၊
အသက္ရွဴတိုင္း ေတြးမိတယ္၊
သခင့္စကားတစ္ခြန္း၊
လမ္းခြဲၾကစို႔ တဲ့။
ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္တစ္ခု၊
က်ေနာ့္ရဲ႕ ျပစ္မႈကေတာ့၊
က်ေနာ္ သိရသေလာက္ဆို၊
သူ႔ေမြးေန႔ကို ေမ့ထားလို႔ တဲ့။
ေအာက္တိုဘာ ၁၈ ဟာ၊
သခင့္ရဲ႕ေမြးေန႔ ပါပဲ၊
သတိရေပမဲ့၊
ကိစၥေတြက ၀င္ရႈပ္ေတာ့၊
ေမးလ္ေတာင္ မပို႔ႏိုင္အား၊
တမင္လုပ္တယ္လို႔ သခင္ထင္သလား၊
Happy Birthday to you!
ေမြးေန႔လြန္မွ ပို႔ျဖစ္ေတာ့၊
ဆို႔နင့္တဲ့ အသံေလးနဲ႔၊
ေတာင္းပန္တာလဲ လက္မခံ၊
ျငင္းဆန္တဲ့ သခင့္စကား၊
ငါ နားၾကားမွားပါေစ။
ေရစက္ကုန္တဲ့ ၾကမၼာ၊
ရင္မွာ ၀င္ေမႊေရာ့သလား၊
ေသာကေတြ ေ၀ဆူလို႔၊
ေနပူပူ ေရမေသာက္ရသလို၊
အေနမေျဖာင့္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
သက္ျပင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ခ်၊
တမွိန္မွိန္ လန္းတယ္မရွိပါဘူး၊
ႏြမ္းနယ္တဲ့ ႏွလံုးနဲ႔အတူ၊
လြမ္းတယ္ဆိုတာလဲ မေျပာခ်င္ေတာ့၊
သခင့္သေဘာပါပဲ။
အျပစ္ရွိသူမို႔၊
သခင့္သိေအာင္ေတာ့ ေတာင္းပန္ခ်င္၊
အေၾကာင္းမွန္ကို လက္ခံဖို႔၊
ထက္ဉာဏ္လဲ မဆင္လို၊
သခင္ လိုမက်ရင္ျဖင့္၊
ဘ၀င္မွာ ေသြးဆူပြက္ေစေတာ့၊
အေရးယူလဲ ခံမယ့္သူ။
အခက္ ေျပေလ်ာ့ေအာင္၊
အသက္ကို တိုင္ကာဆိုပါ့မယ္၊
အမ်က္မသိုပါနဲ႔ေတာ့၊
သခင္ရယ္----
မာန္ေလွ်ာ့ပါလွဲ႔။
မင္းထက္ (ေမာင္းမကန္)
No comments:
Post a Comment
The comment given by you is my teacher and treasure.